ไม่มีชื่อไทย ตอนที่3
อัสรันได้ปะทะกับมาสเตอร์ แต่ยังไม่ทันรู้ผลตำรวจก็มาเสียก่อน มาสเตอร์จึงหนีไปส่วนอัสรัน ได้กลับมาวางแผนจับกุมมาสเตอร์กับ อิซาคและดิอาก้า เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อเชิญติดตามได้ ณ บัดนี้
มาสเตอร์ : ฮึม..ครั้งนี้ ล้มเหลวจนได้ ขอโทษนะ โดม่อน
โดม่อน : แล้วเราจะทำยังไงต่อดีหล่ะครับ พรุ่งนี้ก็ครบกำหนดแล้ว
มาสเตอร์ : ฮึม งั้นต้องใช้แผนสุดทั้ยแล้ว โดม่อน เตรียม"สิ่งนั้น"ให้พร้อม พรุ่งนี้เราจะลงมือ
โดม่อน : ครับท่านอาจารย์ ในที่สุดก็ได้เวลานี้ซ่ะที....
วันต่อมา ณ สำนักมวยบูรพาไร้พ่าย
บรึมๆๆ เสียงขบวนรถร่วมๆ 10 คัน กรูกันเข้ามายังประตูใหญ่สำนักบูรพาไร้พ่าย รถลีมูซีน คันสีดำคันหนึ่งวิ่งพรวดเข้ามาแล้วหยุดอยู่ตรงหน้า มาสเตอร์ที่ยืนรอต้อนรับอยู่ คนขับรถออกมาจากรถ แล้ววนมาเปิดประตูในตอนหลัง
คนขับรถ : เชิญครับ คุณ ควอเทอร์
ควอเทอร์ : สวัสดีครับ ท่านมาสเอตร์ เอเซีย ท่านเตรียมเงินไว้พร้อมหรือยังครับ
มาสเตอร์ : หึ เปลี่ยนไปเยอะนะ ไม่น่าเชื่อว่าคุณหนูผู้ใจดี จะผันตัวเองกลายเป็นเจ้าพ่อกิจการที่ดินได้
ควอเทอร์ : แหม จะให้ผมงอมืองอเท้าเฉยๆก็คงไม่ได้หรอกครับ ว่าแต่เงินของผมหล่ะครับ?
มาสเตอร์ : หึ รีบร้อนเสียจริง ตามมาสิ ชั้นเตรียมไว้อยู่ด้านในเรียนรร้อยแล้ว
ควอเทอร์ ส่งสัญญาณมือ ลูกน้อง2 คนก็หอบเครื่องนับแบงค์ตาม มาสเตอร์เข้าไปข้างใน
มาสเตอร์ : ดืมอะไรหน่อยมั้ย ?
ควอเทอร์ : อ๋อ ครับอะไรก็ได้
มาสเตอร์ : (หึหึ เสร็จตูหล่ะ) มีชาอู่หลงอยู่พอดีเลย
มาสเตอร์ ส่งแก้วชาให้ควอเทอร์ ควอเทอร์รับไปโดยที่ไม่รู้ตัวว่า ในนั้นมี ยาพิษผสมอยู่
มาสเตอร์ : (หึหึ แค่อึกเดียว ม่องเท่งแน่) เดี๋ยวชั้นจะเอาเงิมออกมาให้ ดืมชารอสักครูนะ
แล้วมาสเตอร์ก็เดินหลบไปยังหลังม่านเฝ้าสังเกตุการณ์
ลูกน้อง1 : แค่กๆ
ควอเทอร์ : เป็นอะไรไปรึ
ลูกน้อง1 : อ๋อ หมากฝรั่งติดคอนะครับ อ๊อก โอ้กกกก
ควอเทอร์ทนดูลูกน้องทรมานไม่ไหว จึงยื่นแก้วชาให้
ควอเทอร์ : เอานี่ไปดืมซิ
ลูกน้อง1 : โอ้ ขอบคุณครับ
ลูกน้อง1พูดจบก็รับแก้วชาไปดืมทันที
ตึง !!! ลูกน้อง1 ดืมชาหมดแก้วปุ๊บ ก็ล้มตึง น้ำลายฟูมปากทันที ควอเทอร์เห็นเหตุการณ์ไม่เข้าท่า จึงวิทยุเรียกคนข้างนอกทันที
ควอเทอร์ : ทุกคนประจำตำแหน่ง มาสเตอร์เล่นไม่ซื่อกับเราซ่ะแล้ว
มาสเตอร์ เห็นแผนตัวเองล้มเหลวจึงวิทยุบอกโดม่อนทันที
มาสเตอร์ : โดม่อน เปลี่ยนเป็นแผน B
แล้วมาสเตอร์ ก็พุ่งพรวดออกจากม่านใส่ควอเเทอร์ทันที
มาสเตอร์ : ดวงแข็งนักนะแก !!!
ควอเทอร์ : หึ มาไม้นี้งั้นเรอะ
มาสเตอร์ ไม่พูดพลามทำเพลง ชกใส่ควอเทอร์ทันที แต่พลาดเป้าไป ควอเทอร์หลบออกมาแล้วควักระเบิดมือออกมา
ควอเทอร์ : ปืนใช้กับท่านไม่ได้ แต่ไอนี่หล่ะเป็นยังไง!!!
ควอเทอร์ เตะเก้าอี้ใส่มาสเตอร์ พร้อมๆกับดึงสลักระเบิดออกแล้วเขวี้ยงใส่
มาสเตอร์ซึ่งชกใส่เก้าอี้ซะกระจุยไม่ทันเห็นระเบิดที่ซ้อนตามหลังมาพอรู้ตัวอีกทีมันก็ลอยมาตกอยู่ตรงหน้าเสียแล้ว
แว้บ !!!! พรึบ!!!!!!
แสงแฟลตช์สว่างวาบ ทำเอามาสเตอร์ ตาพร่า ในขณะที่ ควอเทอร์ หนีออกไปข้างนอกเรียบร้อยแล้ว
ควอเทอร์ : (เสียงผ่านไมค์) มาสเตอร์เอเซีย ท่านละเมิดสัญญาที่ตกลงกันไว้ ดังนั้นผมจะทำการทำลาย สำนักมวยแห่งนี้ทิ้งซ่ะ (เสียงปรกติ) ลงมือได้!!
พอควอเทอร์พูดจบ ที่ท้ายรถ16ล้อคันหนึ่ง เริ่มเคลื่อนไหว แล้วผ้าคลุมท้ายก็หลุดออก เผยให้เห็นกันดั้มตัวสีเขียวเข้มกำลังก้าวลงจากท้ายรถ 16 ล้อ
มาสเตอร์ : ฮึม คิดว่าชั้นจะยอมง่ายๆเรอะ (พูดใส่วิทยูสื่อสาร) โดม่อนเริ่มแผนการได้!!!
โดม่อน : ครับท่านอาจารย์ !!!
ก๊อดกันดั้ม โผล่พรวดออกมาจากพื้นดินแบบซอมบี้ ยืนขวาง สำนักมวยบูรพาไร้พ่ายไว้
โดม่อน : ข้ามศพชั้นไปก่อนถอะ!!!
ควอเทอร์ : เก็บมันก่อน โทรวา
โทรวา : รับทราบ !!
สิ้นเสียงคำสั่ง เฮฟวี่อาร์ม ก็งัดปืนกล วัลคัลแคนนอน ออกมาแล้วก็กระหน่ำสาดกระสุนใส่ก๊อดกันดั้มทันที แต่ก๊อดกันดั้ม กลับชกใส่กระสุนที่มาราวกันห่าฝนนั้นด้วยความเร็วในการออกหมัดขนาดไฮเปอร์โซนิค มันจึงส่งผลให้อากาศบริเวณด้านหน้าก็อดกันดั้มถูกบีบให้รวมตัวกันเป็นเสมือนกำแพงเหล็กกล้าที่ไม่มีสิ่งใดทะลวงผ่านไปได้
โดม่อน : เสียเวลาเปล่าน่า ยอมแพ้ซะดีกว่า
โทรวา : กระสุนใช่ไม่ได้ผล เปลี่ยนรูบแบบการต่อสู้ คำนวณระยะห่าง ล็อกเป้าหมาย ยิง!!!!
เฮฟวีอาร์ม เร่งทรัสเตอร์ทะยานดีดตัวขึ้นกลางอากาศ แล้วมิซไซล์ นับ 10 ลูกก็ถูกยิงออกมาจากส่วนต่างๆของมัน
ฉัวะๆๆๆๆๆๆๆ ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
เสียงระเบิดของมิซไซล์ ที่ระเบิดก่อนถึงเป้าหมายทำเอาโทรวาถึงกับอึ้งกิมกี่ แล้วภาพที่ประกฎสู่สายตาก็คือ มาสเตอร์ เอเซีย ได้ยืนอยู่บนยอดแหลมของต้นสน
มาสเตอร์ : ไหนๆเรื่องมันก็เลยเถิดมาถึงขั้นนี้แล้ว เห็นทีคงต้องเก็บพวกแกทั้งหมดแล้วซินะ
โดม่อน : โห ท่านอาจารย์ทำหยั่งงี้แต่แรกก็สิ้นเรื่องแล้ว
มาสเตอร์ : ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาเถียงกัน เราต้องจัดการพวกนี้ก่อน เข้าใจรึเปล่า?
ควอเทอร์ : ชิ ระเบิดแสงก็ใช่ไม่ได้หรือนี่
โดม่อน : เฮ้ย!! ไอมาเฟียหน้าเลือด ตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงแกก็รู้ดี ถ้ายอมยกหนี้ให้เรา เราจะปล่อยแกไป
ควอเทอร์ : ชิ!! ใครจะยอมง่ายๆ โทรวา คุ้มกันชั้นที
ควอเทอร์พูดจบก็วิ่งไปยังรถ16ล้ออีกคันที่จอดอยู่
ควอเทอร์ : มาสเตอร์ ผมไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น แต่ท่านทำให้เรื่องต้องยุ่งยาก เพราะงั้นอย่ามาโทษกันนะ
มาสเตอร์ : หึ!! ทำเป็นพูดดี แกเองก็อยากสู้เต็มแก่แล้วเหมือนกันไม่ใช่รึไง
ควอเทอร์ : โทรวา นายจัดการทางโน้นนะ
โทรวา : รับทราบ
มาสเตอร์ : น่าขำ!!! แกจะสู้ตัวต่อตัวกับชั้นงั้นรึ ช่างไม่เจียมตนเสียเลย
ควอเทอร์ : อย่ามั่วชักช้าน่า โมบิลสูทของท่านหล่ะ?
มาสเตอร์ : ก็ได้ จงออกมากันดั้มมมมม!!!
สิ้นเสียง ดงต้นสนด้านหลังมาสเตอร์ ก็แหวกออก มาสเตอร์กันดั้มค่อยๆผุดขึ้นมาจากพื้นดิน
..........โปรดติดตามตอนต่อไป
Fiction