[Fic]Croosed Swords Over Hope : บทที่1 การปลุก part จบ
ขณะที่ชิกิได้เดินเข้าไปยังห้องพักของชิเอรุ ก็ได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดสีน้ำเงินเข้มเกือบดำกำลังจัดของใส่กระเป๋า
ผมสีฟ้าของเธอช่างตัดกับชุดของเธอได้อย่างลงตัว และแว่นของเธอตอนนี้ได้ถูกถอดออกไปแล้ว
“รุ่นพี่? กำลังทำอะไรอยู่หรือครับ?
ชิเอรุหันกลับมามองชิกิและตอบกลับพร้อมกับรอยยิ้ม
“โทโนะคุง ฉันได้รับคำสั่งจากทางโบสถ์ให้ไปปฏิบัติภารกิจบางอย่าง สักระยะนึง”
ชิเอรุได้หยุดจัดของและหันมามองชิกิ
“ โทโนะคุงมีธุระอะไรหรือเปล่าหรือแค่มาเยี่ยมฉันเฉยๆ”
ชิกิหยุดคิดหาคำพูดซักพักและกล่าวตอบว่า
“ผมต้องการยืมอุปกรณ์เวทย์มนต์ที่รุ่นพี่มีน่ะครับ”
“ โทโนะคุง... คิดว่าฉันจะมีของอย่างนั้นในห้องของฉันจริงๆหรอ?”ชิเอรุกล่าวตอบชิกิในขณะที่เปิดห้องอันว่างเปล่าของเธอให้ชิกิดู
ชิกิคิดสักครู่และกล่าวต่อ
“รุ่นพี่เป็นสมาชิกทางโบสถ์ รุ่นพี่น่าจะมีของหรืออาวุธอะไรสักอย่างที่รุ่นพี่ไม่ใช้แล้ว รุ่นพี่ไม่มีเหลือสักชิ้นหรือครับ?”
“อือ......” ทันใดนั้นเองชิเอรุก็ได้เดินไปยังมุมห้องของเธอและได้หยิบกล่องเล็กๆท่าทางเก่าใบหนึ่งออกมา
“ฉัน จำได้ว่า...... อยู่นี่เอง” และได้หยิบสิ่งๆหนึ่งที่มีรูปร่างคล้าย “T” ออกมา
“Black Key? แล้วตัวดาบหายไปไหน?” ชิกิถามในขณะที่ชมดูด้ามดาบในมือของรุ่นพี่ชิเอรุ
“มันไม่สำคัญหรอกว่าตัวดาบนั้นอยู่ที่ไหน? ที่สำคัญคือโทโนะคุงจะไปใช้ทำอะไรต่างหาก บอกฉันได้ไหมโทโนะคุง”
“ผมต้องการมันเพื่อที่จะหาเพื่อนให้กับเรนครับ”
ชิเอรุนิ่งไปสักพักและกล่าวตอบชิกิ
“ งั้น...โทโนะคุง ฉันขอให้เธอนำกลับมาคืนด้วยเมื่อฉันกลับมา คงกินเวลาราวๆสักเดือนนึง”
ชิกิรู้สึกประหลาดใจ “ตะแต่ รุ่นพี่โรงเรียนจะเปิดเทอมในอีกไม่กี่วันข้างหน้าแล้วนะครับ”
“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ฉันเตรียมการไว้แล้ว ขอบคุณมากสำหรับความห่วงใยนะโทโนะคุง”
“เช่นกันครับ รุ่นพี่” ชิกิโบกมือลาชิเอรุและได้ออกไปจากหอพักของเธอ
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
เวลาเที่ยงคืนของคืนนั้นเอง ที่บ้านพักรับรอง ชิกิได้เริ่มทำพิธีกรรม ด้วยสิ่งของและหนังสือในมือ และได้ร่างวาดขอบวงไสยเวท
เสียงของชิกิที่รายมนต์นั้นได้ดังกังวานและเปี่ยมไปด้วยพลัง
เมื่อเสียงนั้นได้หยุดลง วงกลมไสยเวทได้ขยายใหญ่ขึ้น และเริ่มหมุนตัวเองอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้น ก็ได้เกิดแสงสีขาวขึ้น ซึ่งแสงนั้นสว่างมากขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งชิกิไม่สามารถมองเห็นได้
เมื่อแสงนั้นจางลง.... ชิกิก็ได้พบผู้หญิงใส่ชุดคลุมสีดำคนหนึ่ง
ชิกิได้มองไปที่หน้าของผู้หญิงคนนั้น ก็ไดตะโกนร้องออกมา “ ระ..รุ่นพี่ชิเอรุ!!?”
ชิกิเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เหมือนรุ่นพิ่เอรุแทบทุกอย่าง ยกเว้นใบหน้าที่เย็นชาของเธอที่รุ่นพี่ชิเอรุจะแสดงเมื่อจะ “ประหาร” ใครสักคนและผมของเธอที่ยาวกว่าเล็กน้อย
เธอคนนั้นได้มองตรงมายังชิกิ “คุณคือมาสเตอร์ใช่ไหมคะ?”
“มะ..มาสเตอร์!?.” ชิกิได้เริ่มสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมา
ความเงียบได้เข้าคลอบคลุมทั้งสองจนกระทั่ง
“ฉันคือServant หรือผู้รับใช้มีนามว่า เซเบอร์ ขออภัยที่เสียมารยาทก่อนแนะนำตัวเอง มาสเตอร์” เซเบอร์พูดและได้หยิบมีดสั้นเล่มนึงออกมา
“มีดเล่มนี้จะเป็นโชคชะตาที่เราสองร่วมเผชิญ บัดนี้พันธะสัญญาได้เสร็จสิ้นแล้ว”
ชิกิใช้เวลาชั่วคราวในการประติดประต่อเรื่องราวในเรื่องที่เขาได้ยินมา “ สัญญา? สัญญาอะไร?”
เธอได้กล่าวตอบชิกิ “ฉันคือผู้รับใช้ที่ถูกผูกมัดด้วยพันธะสัญญาบนมือท่าน”
ชิกิได้มองไปที่มือของตัวเองก็ได้พบกับสัญลักษณ์ที่มีตราคล้ายๆดาบมีสีแดงเรืองเล็กๆ ที่มือ3 อัน
ผู้รับใช้ที่มีนามว่าเซเบอร์ได้กล่าวต่อ “ด้วยพันธะสัญญานี้ คุณได้เข้าสู่ สงครามจอกศักดิ์สิทธิ์”
“สงคราม!? นี่มันเรื่อง....” ทันใดนั้นชิกิก็เริ่มเวียนหัวและได้หมดสติล้มลง
เซเบอร์ได้เดินเข้ามาหาและนำร่างชิกิที่หมดสติไปพักผ่อนและนำแว่นของเขาไปวางไว้ข้างๆ
เซเบอร์เตรียมพร้อมที่จะป้องกันมาสเตอร์ของเธอสำหรับค่ำคืนอันยาวนานนี้แล้ว
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
ขณะเดียวกัน ที่ไหนสักแห่งในเมือง
มีสองสิ่งภายใต้แสงจันทร์บนดาดฟ้าของตึก
“เธอตัดสินใจแน่แล้ว?”
“………..” อีกสิ่งหนึ่งพยักหน้า
“เธอมีความปรารถนาแล้ว”
“………..” พยักหน้าอีกที
“แล้ว.....ความปรารถนาของเธอคืออะไรละ”
“……….ความปรารถนาของพวกเรา........มีเพียงหนึ่งและเหมือนกัน..........”
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
ในฐานทัพลับ ที่อยู่ลึกลงไปใต้ดิน....
มีเงาสองสิ่งยืนอยู่ข้างหน้าโต๊ะขนาดใหญ่
“มันจะดีหรอคะ.”
“ไม่ต้องเป็นห่วงมันใกล้จะเสร็จแล้ว”
เสียงกึกก้องจากสายฟ้า และประกายแสงจากเปลวไฟ
“มัน.....มีชีวิต! heheheheheheHAHAHAHAHA!”
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
“พระเจ้าได้โปรดยกโทษให้ลูกด้วย นี่เราปลดปล่อยปีศาจร้ายอะไรออกมาเนี่ยยยยยยยยยย!!?”
“ เมี้ยว........”
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
“ ใคร.....มันบังอาจขโมยแครอทของตูไปฟะ!!?”
To be continued.........
ปล. ขอโทษด้วยครับที่ดองเค็มซะนาน (เจอแจ็กพ็อตคนขับรถมอเตอร์ไซต์มือใหม่ชน ขาหัก + วิกฤตการณ์ เอ็น-สะ-ท้าน)
ไปๆมาๆกลายเป็นว่าหายไปเป็นเดือนขอโทษจิงๆงับ
Fiction