อลวนรักอลหม่านฉบับ G-SEED ตอนที่ 15-16ค่ะ
ตอนที่ 15
“ นี่มันอะไรกันน่ะ ทำไมเจ้าถึง.......” คิระพยายามจะเอ่ยปากถามเรื่องราวทั้งหมดจากสตรีผม
แดงตรงหน้า แต่เจ้าหล่อนก็ไม่มีวี่แววว่าจะอธิบายอะไร ได้แต่เดินดุ่มๆอ่างไม่สนใจอะไรสัก
อย่าง
“ เฟรย์! เดี๋ยวพวกทหารมาพบเจ้า เจ้าจะถูกส่งเข้าคุกนะรู้มั้ย ช่วยบอกข้าทีเถอะว่ามันเกิดอะไร
ขึ้น ข้าจะได้ช่วยเจ้าได้” คิระพยายามหว่านล้อมเข้าอีก แน่นอนว่าในฐานะสหายเขาก็อยากช่วย
เพื่อนอย่างสุดความสามารถ แต่ในฐานะของเจ้าชายคู่หมั้นแห่งเฮลิโอโปลิศ การที่คนของเฮลิโอ
โปลิศหมายหัวราชาแห่งPLANT นั่นอาจกลายเป็นชนวนสงครามใหญ่ แล้วแบบนี้การที่เขา
ยอมแต่งตัวทุเรศทุรังมาที่นี่จะมีความหมายอะไรเล่า
“ นํ้าหน้าอย่างพวกเจ้าจะช่วยอะไรข้าได้” นํ้าเสียงของหญิงสาวแสดงความหยิ่งทระนงอย่าง
ยิ่ง นางไม่เพียงโต้ตอบด้วยวาจากระด้าง แม้แต่ดวงตาก็ห้าวหาญผิดปกติ เห็นดังนั้นคิระก็ได้
แต่สงบปากสงบคำต่อไป ก็จะให้พูดอะไรเล่า ยิ่งต่อความยาวสาวความยืดก็เหมือนจะยิ่งยั่วให้
โกรธซะอย่างนั้น
“ หลบเร็ว!” ฉับพลันร่างของเจ้าหญิงคิระก็ถูกผลักกระเด็นเข้าไปข้างเสาทันที มีใครบางคน
กำลังมา!
เสียงหัวใจของคิระเต้นไม่เป็นจังหวะ หวั่นๆว่าระหว่างเขากับเฟรย์ใครมันจะ
โชคร้ายกว่ากัน สำหรับเขาอย่างร้ายที่สุดก็คงถูกจับกลับไปนั่งจิบชากับดูรัลดาล แต่เฟรย์ล่ะ...
เจ้าหล่อนจะทำยังไง
“ ทางนี้” เสียงใสของเด็กหนุ่มแว่วมาก่อน
“ ปัทโธ่เว๊ย! เพราะเจ้าบ้านั่นแท้ๆ” เสียงของสตรีเสียงหนึ่งดังต่อมาด้วย
“ ข้าว่าคุกหลวงน่าจะต้องตรงไปทางนี้ ข้าเห็นเขาคุมตัวท่านพ่อไปด้านนี้แน่ๆ” เด็กหนุ่ม
กำลังพยายามขบคิดเต็มที่
“ อยู่ดีไม่ว่าดีดันมาทำไม! ชาวบ้านเขาหนีได้ตัวเองเป็นถึงพระอาจารย์กลับเอาตัวไม่รอด ไร้
ความสามารถ!” หญิงสาวดูจะโกรธหนักขึ้นไปอีกเมื่อเด็กหนุ่มเอ่ยคำว่า “ พ่อ” ให้ได้ยิน คิระ
พยายามชะเง้อมองเจ้าองบทสนทนา ตรงข้ามกับเฟรย์ที่ท่าทีระแวดระวังแสดงออกอย่าง
ชัดเจน.......หญิงสาวสวยเส้นผมสีนํ้าตาลทั้งดวงตาและท่าทีบ่งบอกว่าเจ้าหล่อนเป็นผู้นำเต็ม
อัตราศึก ใครแต่งด้วยท่าจะต้องยอมกลายเป็นแมวเลี้ยงแหง ส่วนเด็กหนุ่มผมสีทองหน้าตาดี
ออกค่อนไปทางสวย นี่ถ้าพระราชาวิปริตนั่นเห็นอาจไม่แคล้วตกเป็นมเหสีลับอีกคนแน่...
“ จะทำอะไรน่ะ! เฟรย์!” ไม่ทันที่คิระจะฉวยร่างหญิงสาวไว้ได้ เฟรย์กระโจนออกไปและพุ่งมีด
ดาบของหล่อนเข้าเล่นงานเด็กหนุ่มทันที เคราะห์ร้ายที่เจ้าหนุ่มผมทองรวดเร็วกว่านอกจากจะ
เอี้ยวตัวหลบได้ซํ้ายังจับร่างของศัตรูเหวี่ยงกระแทกลงพื้นอย่างแรง อาวุธตกจากมือหญิงสาว
ในเวลาเดียวกับที่ร่างกระทบพื้นเสียงดังสนั่น เจ้าหญิงคิระไม่รอช้าผวาออกไปยืนมั่นตั้งรับ
การโจมตีของคนแปลกหน้าทั้งคู่ทันที
“ หยุดนะ!” คิระตะโกนอย่างขาดสติ แต่สายตาของเด็กหนุ่มช่างเฉยเมย
“ หยุดกับผีน่ะสิ! พวกเจ้าต่างหากที่มาโจมตีเราก่อน” เด็กหนุ่มผมทอง ไม่สิ...เรย์ พูดขึ้น
“ ยังไงก็ไม่ควรรุนแรงกับผู้หญิง!” คิระยังไม่ยอมแพ้
“ ผู้หญิงแล้วไง จะให้ยอมโดนแทงฟรีๆงั้นเรอะ” เรย์เถียงกลับ ตอนนี้ทั้งคู่หน้าเริ่มเปลี่ยนสี
ส่อแววว่าจะเถียงกันไม่เลิกราง่ายๆ ในขณะเดียวกันเสียงฝีเท้าของทหารยามกลับได้ยินแจ่มชัด
ขึ้น
“ เลิกบ้าได้แล้ว! ” มาริว ราเมียส ตะโกนขึ้นบ้าง เจ้าหล่อนพยุงร่างของเฟรย์ที่นอนขดตัวพับอยู่
ที่พื้นขึ้น “ เด็กนี่เป็นมือสังหาร ใครที่คิดสังหารดูรัลดาล ไม่ช่วยคงจะไม่ได้...แม่หนู ถ้ายังไม่
อยากเป็นเมียเก็บไอ้หัวงูนั่น ตามพวกข้ามา”
“ ............” ไร้ทางเลือก
.................................................................
“ พวกท่านเป็นใคร” คิระเอ่ยถามขึ้นเมื่อเขาพบว่าสองแม่ลูกพิสดารคู่นี้รู้ทางลับทุกทางใน
ปราสาท ซํ้ายังไขปริศนาทางลับได้จนหมด นี่ไม่ใช่ผู้บุกรุกรรมดาแน่
“ เจ้าหญิงแห่งเฮลิโอโปลิศถามแบบนี้ไม่ตอบคงไม่ได้แน่” มาริวพูดอย่างคนรู้ทัน
“ ......เอ่อ.....รู้ได้ยังไง”
“ หญิงสาวใส่ชุดเมดที่พระราชาถึงขนาดเอาบ้านเมืองมาขู่มาตัวน่ะหายากนะ และคนที่ถูกคน
ร้ายจับมาก็คือเจ้าหญิงของเฮลิโอโปลิศ ไม่เห็นยาก”
“ พวกท่านก็ไม่ใช่ผู้บุกรุกธรรมดา ทำไมถึงต้องมาที่คุกล่ะ” คิระถาม
“ ....มาช่วยไอ้บ้างี่เง่าคนนึง รนหาที่ ข้าน่ะยังไม่อยากให้ลูกเป็นกำพร้าพ่อนะ!” มาริวแสดง
อาการเกรี้ยวกราดอย่างชัดเจน แววตาพิโรธชนิดที่ชวนให้ขวัญหนีดีฝ่อ ใครกันนะ...ชายโชค
ร้ายผู้นั้น
“ ว่าแต่.....ทำไมถึงช่วยข้าล่ะ” คิระยังคงซักต่อ
“ เพราะข้าเป็นหนี้บุญคุณคู่หมั้นเจ้า” เรย์ตอบ
“ คู่หมั้น!”
“ มาPLANT ไม่กี่วันก็ลืมคู่หมั้นตัวเองแล้วเรอะ ผู้หญิงบ้าอะไร เจ้าชายลักซ์น่ะอุตส่าห์ลงทุน
ปลอมตัวมาพาเจ้ากลับบ้านเมืองเลยนะ รู้ไว้ซะ!” เรย์สาธยายต่อ คำบรรยายของเขาเล่นเอาอีก
ฝ่ายงงเป็นไก่ตาแตก คนพวกนี้รู้จักลักซ์! แต่....พวกเขาไม่ได้รู้จักเจ้าหญิงลักซ์ ไคลน์ ...คนที่
พวกเขารู้จัก....เจ้าชายลักซ์ ไม่นะ...นี่เขากับลักซ์สลับเพศจนวิปลาตแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
“ ไม่ต้องห่วง” มาริว ราเมียส ยิ้มกริ่ม คุณเธอเห็นใบหน้าซีดเซียวของเจ้าหญิงคิระแล้วก็พาล
คิดเองเออเองไปว่า ตอนนี้เจ้าหญิงกำลังรู้สึกสำนึกในรักแท้ของเจ้าชาย ช่างเป็นความรักที่สวย
งามราวเทพนิยายก็ไม่ปาน “ เจ้าหญิงทำใจให้สบายเถอะ ข้ากับลูกชายจะพาท่านกลับสู่อ้อมกอด
ของเจ้าชายลักซ์เอง ทุกอย่างจะแฮปปี้เอนดิ้งเชื่อสิ อ้อ!วันแต่งอย่าลืมเชิญพวกข้าไปด้วยนะ”
“ เอ่อ.....” ทั้งที่ใบหน้าพยายามฉีกยิ้มเต็มที่ แต่ในใจนั้นหรือ......แทบอยากจะร้องไห้ให้ก้อง
โลกานักแล
Fiction