กระทู้สวนกระแส(เหมือนเดิม) จากปากของผู้เอ็นไม่ติดคนหนึ่งกล่าวถึงผู้เอ็นไม่ติด
ผมเชื่อว่าคนที่เอนไม่ติดคงไม่อยากเข้าไปในกระทู้นั้น (มันเจ็บปวด)
ซึ่งผมก็เคยเป็นแบบนั้น
คะแนนผมอยู่ในระดับค่อนข้างสูง (เพราะเลข2ได้ 94คะแนน เลยช่วยดึงวิชาที่ผมได้คะแนนน้อยได้ - -) ผมก็เลยมีความมั่นใจมากๆ ว่าติดแน่ๆ 4 อันดับผมเลือก มธ ทั้งหมด เศรษฐศาสตร์ วารสารศาตร์ รัฐศาสตร์ สังคมศาสตร์
แต่สุดท้าย ผมเอ็นไม่ติดครับ ขาดไป 0.34 คะแนนจึงจะได้อันดับ4 ....
แน่นอนผมแทบบ้าแน่ๆ เพราะไม่นึกว่าจะเป็นแบบนี้ จะโทษ GPA ก็น่าจะได้ แต่จะโทษเพราะตัวเองเฮงซวยก็เป็นได้
แต่ผมหายบ้าเพราะแม่จับเลี้ยงพิซซ่าซะ เลยสงบสติได้
ฉะนั้นผมก็เลยหันไปเข้ามหาลัยหอการค้าไทย ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยเอกชนปิด โดยผมเลือกคณะที่ผมชอบที่สุดคือ คณะเศรษฐศาสตร์
แต่ความคิดผมคิดตลอดเวลาว่า "ตรูจะต้องเอนอีกรอบ ตรูจะเอนให้ติด บลาๆๆๆ"
แน่นอน ผมก็เรียนเบื่อไปวันๆ
แต่สักพักผมก็เปลี่ยนใจทีละเล็กละน้อย เพราะสิ่งที่ผมเรียนอยู่นี้ มันก็ดีเหมือนกัน มีทั้งยากทั้งง่ายทั้งน่าสนใจ
ฉะนั้นผมก็เลยตัดสินใจไม่เอ็นอีกรอบ และต้องการเรียนให้จบสี่ปี
(อีกเหตุผลคือ ผมไม่อยากเสียเวลาแล้ว เพราะเวลาเป็นเงินเป็นทอง )
การเรียนก็เข้มข้นและผมก็เรียนจบด้วยเกรดพอโอเค และปัจจุบันผมก็ต่อโทคณะเศรษฐศาสตร์ธรรมศาสตร์สำเร็จ บางคนก็เรียนนอก บางคนก็ทำงานเงินเดือนดี
ฉะนั้นผมอยากพูดว่า การเอ็นไม่ติด ไม่ใช่การทำผิดร้ายแรง คนเรามันก็พลาดกันได้ มันเป็นแค่ส่วนหนึ่งของชีวิตเอง คนเราจะประสบความสำเร็จได้อยู่ที่ตัวเอง ตัวเองทำเต็มที่ ตัวเองพยายาม หาอนาคตให้เจอแล้วก้าวไปสู่จุดนั้น คุณก็ถือว่าคุณชนะตัวเองแล้ว
จริงอยู่ หลายบริษัทหลายสถาบันบางแห่งค่อนข้างเหยียดพวกมหาลัยเอกชน หรือเรียกง่ายๆว่า "พวกดูสี" แต่ก็ต้องทำใจ มันเป็นสิ่งธรรมดาในระบบ
คนแต่ละคน การที่จะก้าวหน้าได้ มันต้องใต่เต้าไปเรื่อยๆ เก็บประสบการณทีละเล็กละน้อย สิ่งที่คุณไม่รู้ คุณก็จะรู้เรื่อยๆ
มันไม่ได้เกี่ยวว่าคุณจบจากสถาบันไหน มันเกี่ยวกับว่า คุณได้ขยันและพยายามเพียงพอหรือไม่
แค่นี้แหละ *-*
Miscellaneous