ครายยยยยยยยยยย เป็นฆาตกร!!!

>คืนนั้นเป็นคืนที่เงียบสงบและเปล่าเปลี่ยว

>เขากำลังวางหูโทรศัพท์ ขณะที่ผมเดินเข้าไปหาเขา เขาชวนให้

>ผมนั่งกินเหล้ากับเขา เราคุยกันเรื่อง

>ตลกขบขัน บางทีก็เรื่องของเพื่อนฝูง รวมทั้งเรื่อง

>สัพเพเหระมากมาย เราดื่มกันแก้วแล้วแก้วเล่า เรื่องราว

>ที่เขาเล่า ทำให้ผมนึกถึงสมัยเด็กๆ เสียงหัวเราะ

>เริ่มพร่างพรูออกมา เรื่องเก่าๆ ที่ผมเคย

>ทำสิ่งต่างๆ ร่วมกับเขามา เขายังพูดถึงเรื่องเพื่อนที่เคย

>ชกต่อยกับเขาสมัยเด็กๆ แล้วคนรักเก่าของผม

>ก็เข้ามาห้าม และบอกให้เพื่อนคนนั้นคืนหนังสือ

>ที่เขาเป็นคนแย่งชิงไป เขาเป็นเพื่อนที่ผมรักมาก

>เพื่อนอีกคนนั้นทำธุรกิจร่วมกับเขา

>แต่ในขณะเดียวกันก็เกลียดเขามาก เป็นเพื่อนที่ทำเลว

>เลวกับเขาหลายครั้ง แต่เขาก็ใส่ใจ เขาให้ข้อคิด

>กับผมหลายเรื่อง เมื่อเห็นว่าดึกแล้ว ผมก็เดินไปส่งเขาที่รถ

>เขาบอกผมว่า ไม่ต้องเป็นห่วงว่าเขาจะเมา แต่ผมไม่สบายใจ

>ผมมองจนเขาขับรถออกไป แล้วผมจึงค่อยขับตาม

>แต่เขาขับเร็วมาก จนคลาดสายตาผมไป ผมร้อนใจมาก

>จนถึงที่เปลี่ยวแห่งหนึ่ง หัวใจผมเต้นรัว ผมหยุดรถที่มุมตึก

>กำลังจะเดินเข้าไปหาเขาที่รถ ผมคิดว่าเขาคงจะเมามาก แต่ภาพที่ผมเห็น มีผู้ชาย

>ดึงและกระชากเขาออกมาจากรถ ฟาดเขาด้วยไม้ท่อนโต

>ครั้งแล้ว ครั้งเล่า ปากก็พร่ำแต่ตะโกนด่า

>แก้แค้น !! แกมาขัดผลประโยชน์ทำไม ผม

>แอบมองอยู่ มือสั่น หัวใจแทบหยุดเต้น ผู้ชายคนนั้นคง

>เกลียดเขาเข้าไส้ ถึงได้ฆ่าเขาอย่างโหดเหี้ยม

>ผมมองไม่เห็นหน้าฆาตกร ตรงนั้นมืดมาก

>เขาตาย เลือดไหลนองไปที่พื้น ผม

>แทบจะทรุดลงตรงนั้น ผมช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใคร

>เป็นคนฆ่าเขา......









คนร้ายตัวจริงก็คือ..............









































ลองอ่านเว้นบรรทัดดูจิ ตะเอง
Miscellaneous

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา