สงครามครั้งสุดท้าย ตอนที่ 2

"เอ่อ ว่าแต่ เธอมาทำอะไรแถวนี้กัน" เอลิต้าถามเมื่อเดินตามได้สักระยะ



"คือกำลังสำรวจเหมือนกันน่ะว่ามีอะไรแถวนี้น่ะ"ลาบอบตอบขณะที่กำลังดื่มโคล่าที่เหลือ



"อ่าว ไหงมาสำรวจคนเดียวล่ะ"



"การสำรวจด้วยตัวคนเดียวจะเป็นเป้าสายตาได้น้อยมาก และการหลบซ่อนเป็นไปได้ง่าย แถมชั้นมีเรย์ด้าที่สามารถตรวจสอบสิ่งมีชีวิตได้ด้วยความร้อนที่มาจากร่างกาย การเต้นของหัวใจ"



"และมาสเตอร์ยังหาสมบัติอีกด้วย"อลิสแทรกมา "เช่น ฮารด์ดีสที่ขุดเจอในอาคารแห่งหนึ่ง แล้วก็ได้รู้ว่า มันบันทึกเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่เกิดในประเทศนี้ด้วย"



"แต่เปอร์เซ็นต์ที่ได้ก็พอ ๆ กับถูกหวยนั่นแหละ"ลาบอบได้พูดออกมาหลังจากที่ถูกแทรกบทสนทนาอย่างหงุดหงิด"แต่ก็มีค่าพอที่จะเสี่ยง แต่ว่าบางอย่างที่ไร้สาระยังเป็นการช่วยกระตุ้นให้พวกสถาบันวิจัยมันประดิษของแปลก ๆ อีกบานเลย"



"งั้นเหรอ แต่ว่าคงใช้เวลาเดินทางนานพอสมควรเลยนะ ก็เพราะที่เมืองเกรเดียน(ขอเปลี่ยนจากชื่อเมืองเอเรีย)ที่ดูแผนที่ก่อนที่จะเดินทางมา ก็ไกลไม่ใช่เล่นเลยนะเมืองนั่นน่ะ"เอลิต้าถามเขา



"ไม่หรอก จริง ๆ แล้วใช้เวลาแค่ไม่ถึง30นาทีเอง"ลาบอบตอบ



"บ้าน่าเป็นไปได้ไงกัน ก็มนุษย์น่ะ ไม่มีเวทเครื่อนย้ายเลย จะเป็นไปได้... หยุดทำไมรึ"เอลิต้าได้หยุดเมื่อลาบอบหยุดเดิน เธอเห็นซากกำแพงรูปร่างประหลาดที่ตั้งอยู่



"ก็ใช้สิ่งนี้ไง"ลาบอบตอบ



"จะบ้าหรือไง มันก็แค่เศษกำแพงไม่ใช่รึ"



"แสดงว่าระบบพรางตัวทำงานได้เกือบสมบูรณ์แบบแล้วสินะ อลิสช่วยจัดการที"



"ได้ค่ะ มาสเตอร์ ระบบพรางตัวคลาย"



สิ่งที่ดูเหมือนซากกำแพงที่ว่าค่อย ๆ หายไป แต่กลับแทนที่ด้วยรถมอเตอร์ไซสีเขียวลายพรางขนาดใหญ่แทน ด้านหน้ามีปืนกลแบบแกดลิ่ง(ปืนกลหมุน)ถึง2กระบอก แต่ว่ายางนั้นไม่มีแต่แทนที่ด้วยโลหะสีเหลืองและมีลายตารางสีดำแทน ข้างหน้า(ที่เคยเป็นล้อหน้า)มีขายันคล้ายกันชนทำมุม45องศาจากพื้น และข้างหลัง(ที่เคยเป็นล้อหลัง)มีก้านคล้ายแท่งยันไม่ให้ล้ม และตรงท้ายมีไอพ่นขนาดเล็ก1อัน



"เจ้านี่เร็วมากเลยนะ ฉันใช้มันลาดตระเวณตามทุ่งหญ้าและป่าที่ไม่ทึบมาก อ่าวเป็นอะไรไปเห็นเงียบ"



"ก็อึ้งสิยะ ไม่น่าถามเลยเธอนี่"เอลิต้าตะโกนใส่



"นั่นสินะเอ้า ขึ้นมา"ลาบอบพูดพลางกระโดดขึ้นรถ เอลิต้าขึ้นตาม แว่นของลาบอบได้เลื่อนลงมาที่ระดับสายตา รถก็เริ่มติด มีแรงเขย่าเล็กน้อย ก้านเหล็กที่ยันข้างหลังได้หดเข้าไป รถเริ่มลอยสูงขึ้น จากนั้นเสียงไอพ่นเริ่มทำงานและ....



"กรี้ด!"เอลิต้าได้ร้องออกมาเพราะความเร็วที่อยู่ ๆ พุ่งจาก0-100ในเวลาแค่6วินาที และเพิ่มอีกเป็น110 120



"ช่วยลดความเร็วหน่อยได้มั้ย"เธอตะโกนลั่นออกมา



แต่ทว่าความเร็วยังคงเท่าเดิมอยู่ เขาคงไม่ได้ยินที่เธอพูด ตอนนี้เอลิต้าเริ่มที่จะชินต่อความเร็วแล้ว เธอนั่งได้ประมาญ15นาที เธอเริ่มที่จะชินต่อความเร็วนเท่านรกนี้แล้ว



"มาสเตอร์ ตอนนี้เราตรวจพบสิ่งมีชีวิตประเภทบินได้ กำลังตรงมาทางนี้ ระยะห่างประมาญ1500เมตรและกำลังบินเข้ามาใกล้เรื่อยๆค่ะมาสเตอร์"เอลิต้าพูดทำลายความเงียบ



"งั้นรึ แล้วมันคืออะไรกัน"ลาบอบถามขณะที่กำลังบิดได้ที่



"DG125จำนวน1ตัวค่ะมาสเตอร์"อลิสตอบ



"เดี๋ยว ไอ้DG125ที่ว่ามันอะไรกัน"เอลิต้าถาม



"อ๋อDGคือDargonหรือมังกร 1ตัวแรกหมายถึงสายพันธ์ไม่พ่นไฟ2 หมายถึงสายพันธ์ย่อยอีกทีและ5ตัวหลังหมายถึงขนาดที่มีตั้งแต่1-9 "



"งั้นหรือ หา!ว่าไงนะ!มังกรรึ"



ใช่จริง ๆ เงาสะท้อนที่กระจกมองข้างเป็นมังกร แต่ว่าเธอยังเห็นเป็นตัวเล็ก ๆ แต่ทว่ามันได้ใกล้เข้ามา



"ชิ ขามาดันเจอครุฑ ขากลับดันเจอมังกร ทำไมตูต้องเจอศึกบนท้องฟ้าบ่อยจังฟะ เอาละ อลิสช่วยควบคุมรถแทนที"เขาพูดขึ้นหลังจากที่พยายามทรงตัวบนเบาะและมีสายบางอย่างรัดบริเวณลำตัวของเอลิต้าและเขาก็ติดไอพ่นที่เอ็ว มอเตอร์ไซเริ่มลดความเร็วมังกรก็บินโฉบเข้ามาใกล้



สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเร็วมาก ลาบอบกระโดดสูงด้วยไอพ่นที่ติดอยู่ด้านหลัง เขากระโดดขึ้นไปเพื่อล่อมังกรขนาด15เมตร มันบินผ่านเอลิต้าที่นั่งอยู่บนมอเตอร์ไซ



"ก๊าซ!"มังกรร้องขึ้นเมื่อลาบอบขึ้นไปอยู่หลังมัน พลางหยิบกงจักรขึ้นและ



ฉัวะ! เขาใช้กงจักรตัดคอมังกรทันที มังกรเริ่มสูญเสียความเร็วแล้วหล่นลงมา



"เธอเป็นตัวอะไรกันแน่!"เอลิต้าถามทันที



"นักรบไง แต่ตอนนี้กอดให้แน่น ๆ ล่ะ ตะกี้อลิสเพิ่งตรวจจับDG276ได้"



"อ่าว! ก็ใช้วิธีเดิมได้ไม่ใช่รึ"



"จะบ้าหรือไง คราวนี้มันมังกรไฟนะ"



สิ้นเสียงของลาบอบ ลูกไฟขนาดใหญ่ได้พุ่งเข้าหา เธอพบแล้ว มังกรขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย แต่ตังสีน้ำเงิน กำลังบินมาใกล้ แต่มันได้เพียงพ่นไฟใส่เท่านั้น และเขาก็ได้เพียงหลบไปมา



"ชิ เอลิต้า ช่วยร่ายเวทใส่มังกรตัวนี้ให้หน่อยสิ เอาเวทแรง ๆ หน่อย ไม่งั้นเราได้ถูกย่างสดแน่"ลาบอบพูดขณะที่หลบลูกไฟลูกที่5



"ไม่ได้ เพราะเราเป็นนักเวทสายรักษา ไม่ใช่สายโจมตี เราเลยมีเวทโจมตีขนาดเบาเท่านั้น"



"ชิ! อะไรมันจะดวงซวยได้ขนาดนี้กันเนี้ย"



"มาสเตอร์ มีการติดต่อมาค่ะ"อลิสพูดออกมา



"ต่อมาได้เลย"ลาบอบตะโกนทันที ที่แว่นของเขาทางซ้ายได้มีก้านแปลก ๆ ยื่นออกมา เป็นลักษณะคล้ายไมล์



"ไฮ้! ได้ข่าวว่าตอนนี้กำลังลำบากไม่ใช่รึนาย"เสียงอลิสเปลี่ยนเป็นเสียงผู้ชาย



"ก็นะทอม ยังไงก็ช่วยหน่อยสิ จะกลายเป็นสเต้กจานด่วนอยู่แล้ว"



"ได้เลย ขอมาก็จัดให้"



เสียงปืนได้ดังขึ้นมาจากท้องฟ้าที่อยู่ด้านหน้า มังกรได้บินช้าลงและร่วงไปในที่สุด และเครื่องบินรบลำหนึ่งได้บินสวนมาและเลี้ยวกลับลำ



"ย้าฮู่!แล้วเจอกันที่เกรเดียนล่ะลาบอบ"



"เออ แล้วเจอกัน"



Fiction

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา