อยากเป็นนักหรือ โอตาคุ ฮิคิโคโมริ มาดู!!!

รู้ตัวดีว่าเป็น แต่ไม่สนใจบอกใคร ไม่สนใจหาหมอ ตั้งแต่เด็กถูกกวดขันให้เรียนๆๆๆๆการ์ตูนอยากดูแต่พ่อแม่ใม่ให้ดู ต้องแอบอ่าน แอบดู ตอนพ่อแม่ไม่อยู่ ป.4 ตอนนั้นได้เป็นหัวหน้าห้อง ก็ ติดนิสัย ทำร้ายเพื่อนร่วมห้องถ้าไม่เชื่อฟังคำสั่งก็ทั้ง ต่อย ถีบ ทุบ สารพัด ไม่สน ชาย หญิง ไม่นาน ถูกปลดจากหัวหน้าห้อง ถูกสั่งบำเพ็ญประโยชน์ หลังเลิกเรียน 1 เทอม

พอขึ้น ป.5 ไม่กล้าคุยกับใคร ทั้งอาย ทั้งกลัว กลับเป็นฝ่ายถูกแกล้งแทน โดนต่อยทุกวัน

มีวันนึงถูกต่อยจน แว่นหัก พอกลับบ้านพ่อแม่ถามจับได้ ว่าถุกเขาแกล้งมาแทนที่จะปลอบกลับมาตีซ้ำ หาว่าพวกนิสัยไม่ดี ตั้งแต่นั้นมา การเรียนผม ตกลงเรื่อยๆ จากที่ 1 กลายเป็นที่ 10 กว่า แว่นสายตา ก็ไม่มีใส่ตั้งแต่หักไปคราวนั้น รอไป อีก 1 ปี พ่อแม่ถึงจะตัดแว่นไหม่ให้

ลองคิดดู เด็กที่ สายตาสั้น 450 ไม่มีแว่นใส่ไปโรงเรียน + โดนแกล้งทุกวัน รู้สึกไงมั่ง ไม่นาน ตอนไกล้ จบ ป.6 คะแนนผมดีขึ้น สอบเข้า ร.ร. มัธยมที่มีชื่อเสียงได้ และ ยังได้จัดให้เรียนห้อง king ด้วย ตอนนั้นดีใจมาก คิดว่าคงหนี สภาพจากกการถุกแกล้งแบบตอน ป.5-6ได้ แต่ที่ไหนได้ พอเข้า ม.1 ก็โดนแกล้งเกือบทุกวัน คงเป็นเพราะผมชอบแอบเอาการ์ตูนไปอ่านที่ ร.ร. แถมยังชอบวาดตัวการ์ตูนหญิงที่น่ารักๆ พอมานเห็นมันหาว่า ตุ๊ด ไม่พอ รุมต่อยเล่นอีก ถูกแกล้งจน ม.2 แต่ดีตรงที่ว่าตอนนั้น การเรียนยังดีอยู่ พอเข้า ม. 3 ผมทนความกดดันไม่ไหว เอาใม้ทุบไอพวกที่มาแกล้ง จน เลือดอาบไป 3 คน ถูกฝ่ายปกครองจับแล้วยังโดนตำรวจเอาไปควบคุมพฤติกรรม ถูกพักการเรียน 1 ปี พอหมดการถุกพักการเรียนกลับมาเรียน และสอบเข้า ม.4 สอบได้แค่ ห้อง queen โดนพ่อแม่ว่าอีก หลังจากนั้นไม่โดนแกล้งแล้ว แต่คะแนนการเรียนผมค่อยๆแย่ลงเรื่อยๆ ผทเริ่มมีความคิดว่า "มนุษย์คือเศษสวะ" ผมเกลียดโลกความจริง ผมเคยคิดที่จะฆ่าตัวตาย แล้วไปโลกจินตนาการที่มี แต่ตัวการ์ตูนน่ารักๆ มันคงทำให้ผมมีความสุขมากๆ แต่แล้วก้ไม่ตาย เพราะวิธีที่ใช้ฆ่าตัวเองมานงี่เง่า ผมใช้มีดกรีดแขนตัวเอง พอเจ็บมาก แหกปากร้อง พ่อแม่เห็นเข้ารีบเรียกรถพยาบาลมารับตัวไป พอออกจากโรงบาลก็ไปเรียนต่อ การเรียนถึงขั้น ห่วยสุดๆ แต่คราวนี้พ่อแม่ไม่ด่า แค่พุดว่า ทำให้ดีกว่านี้ แค่นั้น ตอนนั้น ผมโดดเรียน เริ่มไม่ไปโรงเรียน อยู่แต่ในห้องตัวเอง เอาแต่ดูการ์ตูน กะ สะสมรุปภาพตัวการ์ตูนหญิงน่ารักๆ ผมยอมรับว่า ตัวการ์ตูนหญิงน่ารักมาก เธอจะมองผมด้วยสายตาที่เป็นมิตร เอาใจ และ ตลอดกาล ผมรักมากมากมากมากมากมาก ผมยอมรับว่า ผมจินตนาการอยู่เสมอว่า เธอคนนั้น(การ์ตูนตัวหญิง)คอยอยู่ข้างๆผมตลอด และบางทีก็มี เพศสัมพันธ์กัน ถ้ามีอารมณ์ขึ้นมา ผมชอบทั้งวาดเอง และ สะสมจากเวป ปัจจุบันผมสะสมรูปการ์ตูนหญิงใว้ กว่า แสน ภาพ โดยสมัครสมาชิกตามเวปที่ให้บริการการ์ตูนต่างๆ บางทีผมดูไป ช่วยตัวเองไป (ตอนช่วยตัวเองผมคิดว่ากำลังร่วมเพศกับตัวการ์ตูนนั้นๆ) ตอนนี้ ผม อายุ 25 แล้ว แต่ยังเรียนไม่จบ เพราะตอนอยู่ ปี 1 ผมไม่ไปเรียนเลย เอาแต่เล่นเกมส์ กับ การ์ตูน โดนพ่อแม่ว่า แต่ไม่สน บางทีโมโห ก็ด่าพ่อแม่ไปสะเลย

ผมอยู่แต่ห้อง อาหารก็ซื้อจาก 7-11 ตอนกลางคืนโดยวื้อตุนๆใส่ตุ้เย็นในห้องใว้ บางทีก็ให้แม่เอามาส่งให้ 5555 สะใจ พ่อแม่ไม่กล้าตีผมแล้ว ส่วนขยะก็หมักเอาใว้ในห้อง พอมากๆ เข้าก็ค่อยๆ ขนไปทิ้งตอนกลางคืนทีนึง ผมหมกตัวในห้อง มาตั้งแต่ 18 ปี จน 25 ปี ไม่ได้พุดกับใครยกเว้น ในเกมส์ สรุป ชีวิตผม วันๆก็ ขอแค่ เกมส์ที่เหมือนโลกแห่งจินตนาการ การ์ตูนหญิงน่ารักๆบางทีก็จูบรูปภาพการ์ตูนเล่น มีความสุขจริงๆ ขอบอก บางทีก็มีเพสสัมพันธ์กับเธอ มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กะ ของกินใว้กินในห้องผม แค่นี้แหละ ชีวิตผม มีแค่นี้ก็มีความสุขเหลือล้นแล้ว บางทีกะลังมีความสุข พ่อแม่ก็มาเคาะประตู บอกว่าออกไปเดินเล่นข้างนอกมั่ง ก็เลย บอกไม่ไปโว้ย และสุดท้าย ก็ทำอะไรเราไม่ได้ ฮ่าฮ่าๆๆๆๆ

ขอเหอะ อย่าทำลายโลกจินตนาการของผม(กุ) และ ผมเองก็เพิ่งรู้ศัพท์คำว่า โอตาคุ กะ ฮิคิโคโมริอะไรนั้น ในวันที่ผมเพิ่งโพสต์นี่เอง เหงอยากเป็นกันนักหรือไง มาเป็นกันสิ สนุกดีออก ขอแค่ ห้อง-เน็ต-คอม(ลงเกมส์ใว้ด้วย)-ฟิกเกอร์การ์ตูนน่ารักๆ ไว้จูบ กะ ร่วมเพศด้วย

เหอะๆๆๆๆ เคยโดนพ่อแม่บังคับ ให้ออกนอกบ้าน ไม่ออก ก็บอกจะจับไปเช็คประสาท กั๊กๆๆๆๆๆ ไม่บ้านะเว้ย ตูไม่บ้านะเว้ย ตูยังมีสติดีไม่งั้นตูจะโพสต์ในเวปบอร์ดนีได้ไง ตูยังรู้ตัวดี ตูยังเจ็บเป็น โมโหเป็น หิวเป็น ใครที่เป็นแบบผม ก้ขอให้โพสต์เพื่อผดุงความเป้นธรรมให้พวกเราด้วย อย่ามาทำลายความสุขของผมนัก .... ขอบคุณ
Miscellaneous

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา