อุทธาหรณ์จากเรื่องจริง! แก๊งมอเตอร์ไซค์ฉกทรัพย์
แม้จะไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวผมเอง แต่อย่างน้อยผมก็ได้เห็นกับตาหนึ่งเหตุการณ์และได้ฟังหนึ่งเหตุการณ์ จึงนึกขึ้นได้ว่าน่าจะมาบอกกล่าวเล่าให้ทุกคนได้รับทราบ จะได้ระวังภัยสมัยนี้น่ะครับ
เรื่องแรก: กระชากใจวัยทำงาน
เมื่อวันสงกรานต์ที่ 14 ที่ผ่านมา ผมไปค้างบ้านเพื่อนแถวนวมินทร์ ระหว่างที่กำลังจะไปกินข้าวเย็นที่โลตัส ประมาณ 18.00 น. ผมก็คุยโทรศัพท์ไปเดินไปเรื่อยๆ ได้เห็นผู้หญิงวัยทำงาน (วัยน่าจะ 30 ต้นๆ) ใส่ชุดสีเขียวเหมือนชุดทำงาน ไม่แน่ใจว่ากำลังจะกลับบ้านรึเปล่า? กำลังวิ่งสวนกับผมมา หน้าตาตื่นและส่งเสียงโวยวายเหมือนเรียกใครอยู่ แต่ฟังจากน้ำเสียงแล้วเหมือนจะร้องไห้ก็ไม่ปาน พอหันกลับไปมองรอบข้างว่าเกิดอะไรขึ้น? ก็เห็นมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งกำลังขับไปอย่างชะลอๆ โดยมีผู้ชายอีกคนกระโดดขึ้นซ้อนท้ายรถ มือหนึ่งถืออะไรอยู่มองไม่ชัดแล้วทั้งคู่ก็บึ่งแมงกะไซหนีไปในบัดดล ในระแวกนั้นก็มีคนหยุดยืนมองอยู่ประมาณ 2-3 คน ผมก็เดินต่อไปเรื่อยๆ ใจก็ตกใจนิดหน่อยที่มีเหตุการณ์แปลกๆ เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน มานั่งนึกไปนึกมา โอ้! โป๊ะเช๊ะเลย มันคือแก๊งไซค์ฉกกระเป๋านี่เอง ได้ยินมาก่อนหน้านี้แล้วเหมือนกัน ถ้ามองในแง่ดีคือ มันไม่ได้ทำร้ายเจ้าของกระเป๋า แต่ความเป็นจริงอันโหดร้ายก็หนีไม่พ้นที่ผู้หญิงคนนี้ได้สูญเสียเงินและทรัพย์สินไปจำนวนหนึ่ง
เรื่องที่ 2: กระชากใจวัยรุ่น
คาดว่าเหตุการณ์นี้คงเกิดขึ้นคืนของเมื่อวานนี้ เพื่อนผมได้โทร.มาบอกว่าเพื่อนอีกคนถูกฉก PSP ที่เพิ่งซื้อประมาณเดือนเดียวไปต่อหน้าต่อตา สอบถามแล้วได้ความว่ากำลังเดินเล่น PSP เข้าซอยบ้านตัวเอง! ใกล้จะถึงบ้านแล้วแท้ๆ แต่ซวยที่มีแก๊งมอเตอร์ไซค์(ไม่แน่ใจว่ามากี่คน?) มากระชาก PSP ไปหน้าตาเฉย เพื่อนคนนี้คงกำลังงงกับเหตุการณ์เลยไม่ทันได้ระวัง ผลสุดท้ายก็คือต้องเศร้าไปตามระเบียบ
จาก 2 เหตุการณ์นี้เป็นการบ่งบอกได้ว่า จิตใจคนนับวันมันยิ่งเสื่อมทรามไปตามสภาพแวดล้อมที่เสื่อมโทรมไม่แพ้กัน เอาเป็นว่าจาก 2 เหตุการณ์นี้ก็คงจะเป็นอุทธาหรณ์เตือนใจให้ทุกคนระวังภัยกันให้ดีนะครับ อย่าประมาทแม้ว่าจะเป็นตรอกซอกซอยแถวบ้านเราเอง! ต่อไปตัวผมก็คงต้องระวังเวลาเดินคุยโทร.ให้มากขึ้นด้วย
Miscellaneous