เรื่องเล่าจากชีวิตจริงของนาย A

สวัสดีครับ ทุกท่าน หลังจากไม่ได้ตั้งกระทู้ซะนาน ในที่สุดวันนี้ก็ได้ฤกษ์(หรือได้เรื่อง) ตั้งกระทู้กันอีกครั้งหนึ่งแล้ว เหอๆ คราวนี้มีเรื่องราวจากชีวิตจริงของนาย A (นามสมมุติ) มาเล่าให้ฟังกันนะครับ ลองฟังแล้วช่วยแสดงความคิดเห็นกันตอนท้ายหน่อยนะครับ:-

นาย A ปกติเป็นคนที่ไม่ใช่คนดี และก็ไม่ใช่คนเลว กล่าวคือ "ทำดีพอๆ กับทำเลว" ซึ่งเจ้าตัวก็รู้สึกพอใจกับสภาพแบบนั้นของตัวเองอยู่แล้ว

โดยปกติแรกเริ่มเดิมที ตอนที่นาย A ย้ายไปอาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ ใหม่ๆ นั้น เวลาที่เขานั่งรถเมล์ไปไหนมาไหน เมื่อเห็น เด็ก สตรี หรือคนชรา ขึ้นมาบนรถเมล์แล้วไม่มีที่นั่ง เขาจะรีบลุกให้นั่งทันที เพราะเขาถือคติที่ว่า "โปรดเอื้อเฟื้อแก่ เด็ก สตรี และคนชรา" ซึ่งเขาก็ปฏิบัติเช่นนั้นเสมอมา

อยู่มาวันหนึ่ง นาย A ต้องเดินทางไปบ้านญาติที่ต่างจังหวัด ระหว่างที่กำลังนั่งรถเมล์จากตัวเมืองเข้าไปยังบ้านญาติของเขา (นาย A นั่งอยู่ที่นั่งบริเวณใกล้ประตู รถเมล์มีประตูเดียว) เขาก็เห็นเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งอายุประมาณ 15-16 ปี (ก็เด็กกว่าเขานั่นแหละ) เดินขึ้นมาแล้วไม่มีที่นั่ง ด้วยความที่เด็กคนนี้(น่าจะ)มีอายุน้อยกว่าเขา และเป็นผู้หญิง นาย A จึงลุกให้เด็กคนนี้นั่ง จากนั้นเขาก็ยืนโหนรถเมล์ไปเรื่อยๆ โดยรถเมล์ก็จอดรับผู้โดยสารมากขึ้นๆ จนกระทั่งผู้โดยสารที่ต้องยืน (รวมทั้งนาย A ด้วย) มีเกือบเต็มคันรถ

ขณะที่นาย A กำลังโหนรถเมล์อยู่นั้น (ตอนนี้เขายืนโหนอยู่บริเวณด้านหลังสุดของรถ เพราะมีคนขึ้นมาเรื่อยๆ) เขาก็เหลือบไปเห็นหญิงท้องแก่คนหนึ่งเดินขึ้นรถเมล์มา แต่กลับไม่มีใครที่ลุกให้หญิงคนนี้นั่งเลย แม้แต่เด็กคนที่นาย A ลุกให้นั่งก่อนหน้านี้ก็ยังไม่ยอมสละที่นั่งของตนให้แก่หญิงท้องแก่คนนี้ นาย A ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะตนอยู่โหนรถเมล์อยู่หลังรถ ดังนั้น หญิงท้องแก่คนนั้นจึงต้องโหนรถเมล์อย่างยากลำบากจนกระทั่งถึงที่หมายของตน

เหตุการณ์นี้รบกวนจิตใจของนาย A มาตลอดแม้หลังจากนั้น เขามีความคิดว่า "ถ้าตอนนั้นเราไม่ลุกให้เด็กคนนั้น พอหญิงท้องแก่คนนั้นขึ้นมาบนรถ เราก็สามารถยกที่นั่งของเราให้หญิงท้องแก่คนนั้นได้ ทั้งหมดเป็นความผิดของเราเองที่ช่วยเหลือผู้ที่ไม่สมควรได้รับความช่วยเหลือ ดังนั้น ต่อจากนี้ไป เราจะไม่ลุกให้ใครนั่งนอกจาก เด็กที่ตัวเล็กๆ หรือเด็กกว่าวัยรุ่น, หญิงตั้งท้อง, คนแก่ เท่านั้น นอกจากนี้เราจะไม่ลุกให้ใครนั่งอีกแล้ว"

สุดท้าย ผมอยากทราบว่า คุณคิดยังไงกับนาย A และความคิดหรือข้อสรุปของเขา ลองแสดงความคิดเห็นกันหน่อยนะครับ วันนี้ก็พอแค่นี้ก่อนละครับ สวัสดีครับ

ปล. ความจริงกะจะโพสท์ตั้งแต่วันจันทร์ แต่ตอนเข้ามาวันจันทร์เช้าปรากฏว่าเว็บบอร์ดหายเกลี้ยงเลยโพสท์ไม่ได้ เลยมาโพสท์วันนี้ละกันนะครับ ขออภัย
Miscellaneous

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา