เรื่อยเปื่อยภาค n-1 ฮันเตอร์สมัยนี้ จิตวิญญาณของฮันเตอร์ในอดีตหายไปใหน!!!

ลกแห่งรูนมิกกาดร์ยุคฮันเตอร์เฟื่องฟู ในเมืองมองไปทางใหนก็มีแต่นก บินกันให้ว่อน

มากมายไปด้วยฮันเตอร์ขยะ ไร้ความสามารถ ไม่รุ้จักโลก... ไม่รู้จักตัวเอง บางคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่า Skill ตัวเองทำอะไรใด้มั่ง

บางคนแจมเป็นอย่างเดียว ชีวิตนี้ เอาตัวรอดไม่ใด้ ไม่มีความคิด หลายคนเกินมาก็ มีคนTank บางคนมุดคุก มุดพิรามิด ไม่เคยไปใหน

บางคนไม่รุ้จักแม้กระทั่ง กิลด์ฮันเตอรือยุ่ที่ใหน

จะเหลือฮันเตอร์อยู่ซักกี่คน ที่มีความคิดที่จะกันให้คนในปาร์ตี้ก่อนช่วยตัวเอง

เหลือซักกี่คนที่เวลาที่พรีสในปาร์ตี้โดนโจมตีแล้วทำอย่างอื่นนอกจากยืนยิงอยุ่ห่างๆ ไม่ก็รอคนอื่นไปช่วย

จะเหลือซักกี่คนที่จะหยิบกับดักทุกชนิดออกมาใช้ใด้เหมาะกับเวลา สถานที่

จะเหลือซักกี่คน ที่ยังรักในศักดิ์ศรีความเป็น ฮันเตอร์ จะเหลืออีกกี่คน ที่ยังมีความคิดให้เกรียตกับธนูในมือที่ว่า

"ธนูของชั้น จะไม่ยิงมอนส์เตอร์เหลือเดน ที่คนอื่นที่ไม่ใช้คนในปาร์ตี้โจมตีไปแล้วเด็ดขาด"



หวนให้ระลึกถึงสมียก่อน ตั่งแต่ เซฟเวอร์ Inter จะถึง ไทยยุคไนท์ลากเฟืองฟู ยุคปาร์ตี้ลากเป็นใหญ่

สมัยนั้นฮันเตอร์ บินเดี่ยวหลายคนเลือกที่จะไม่ยอมลดศักดิ์ของตัวเองไปนั่งอยุ่ข้างหลัง Wiz หรือ Pri แล้วรอให้คนเอา

มอนเตอร์มาเสริฟ์ หลายคนในสมัยนั้นที่เป็นสายบินเดี่ยว บางคนรับมือมอนส์เตอร์ กว่า10ตัวในทีเดียวใด้อย่างไม่ยากนัก

บางคนพก Red Potion กันไม่เกิน 30ขวด แต่อยู่ในดันเจียนกันใด้เป็นวันๆ แต่ละคนรุ้จังหวะกันเองการถอยไม่ใด้หมายความว่าสู้ไม่ใด้

การช่วยเหลือกัน มีเพียงกับดักชนิดต่างๆเท่านั้นที่นำมาแสดงความมีนำใจต่ออาชีพเดียวกัน

สมัยนั้น ฮันเตอร์หลายคน ไม่ยอมที่จะช่วยคนรอบข้างด้วยธนูโดยไม่จำเป็น หากช่วยด้วยธนูถือเป็นการ

ดูถูกผู้อื่น และดูถูกธนูตัวเอง เพราะธนูของฮันเตอร์มีไว้เพื่อปกป้องสิ่งสำคัญที่สุดของเท่านั้น นั่นคือ ชีวิต และคนสำคัญ

ไม่มีการขอฮิล ไม่มีการขอ เวทย์สนับสนุนจากผู้อื่น สมัยนั้น ทุกคนเชื่อมั่นในธนุ นก และ ความสามารถของตัวเอง

ความตายถือเป็นเรื่องน่าอับอาย หากเกิดเหตุสุดวิสัย ฮันเตอร์ยุคสู้ชิวิต เลือกที่จะกลับเมืองทันที โดยไม่คิดจะรอขอความ

ช่วยเหลือจะผู้อื่น หลายคน จะไม่ยอมให้คนอื่นเห็นตัวเองนอนอยู่กับพื้นเป็นอันขาด



หากให้เลือกที่จะร่วมมือกับฮันเตอร์รุ่นใหม่ ซัก10 คน กับ อาเชอร์ คนนึง เพื่อที่จะรับมือกับอะไรบางอย่าง

....ชั้นเลือกที่จะร่วมมือกับ อาเชอร์คนนึง เพราะอย่างน้อย คนคนนั้นก็ฝากชีวิตและเชื่อใจใด้มากกว่า

ฮันเตอร์ยุดใหม่กว่า 10คนที่ไม่รู้ว่า จะทำอะไรใด้บ้างนอกจากยืนยิงรอความตาย แล้วก็ร้องขอชีวิต ขอความช่วยเหลืออย่าง

น่าสมเพช







ปล.1 เฮ้อ นึกถึงคืนวันเก่าๆ

ปล.2 นั่งอ่านทั้งหมดแล้วนึกในใจ นี่กระทู้โพสรูปแน่เรอะ - -..

ปล.3 .....อะไรดีหว่า - -...

Gallery

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา