Gundam Seed Destiny Msn ตอน ความในใจของเรย์ (เรื่องสั้น)
เรย์ : ผมชื่อว่าเรย์เป็นไพร็อทที่ประจำการอยู่ในยานมิเนอว่า ชีวิตของผมบนยานลำนี้เป็นอะไรที่ผมแฮปปี้มากๆ มีสาวๆล้อมรอบตลอดเวลา มีอาหารดีๆให้ทานโดยไม่ต้องอยู่อย่างอดๆอยากๆเหมือนเพื่อนผมที่ประจำการบนยานลำอื่น เนื่องจากผมเป็นเด็กเส้น (ป๋ากิลฝากเข้า) แถมยังมีห้องส่วนตัวอีกต่างหาก ได้นอนหลับเต็มอิ่ม ไม่ต้องกังวลอะไร จนวันนึงหมอนั่น (เจ้าชิน) ก็เข้ามาประจำการบนยาน ชีวิตอันแสนสุขของผมก็เปลี่ยนไป (ในทางที่แย่ลง) เนื่องจากห้องพักบนยานไม่เพียงพอ กัปตันทาเรียจึงมีคำสั่งให้เจ้าหมอนั่น (เจ้าชิน) มาพักอยู่ในห้องเดียวกับผม เวลาจะไปทานอาหารที่โรงอาหารมันก็ฟาดเนื้อคนเดียวซะเรียบ เหลือแต่ผักไว้ให้ผมทาน ตอนกลางคืนมันก็นอนกรนเสียงดังทำเอาผมนอนไม่หลับเลย จนต้องแอบมางีบตอนกลางวัน (สาเหตุที่ผมพูดน้อยก็เพราะผมนอนไม่พอนี่ล่ะ) ทำให้ผมไม่ค่อยจะมีเวลาไปคุยกับสาวๆภายในยาน จนวันนึงผมเอามือถือของหมอนั่น (เจ้าชิน)ไปซ่อน กะว่าจะให้หมอนั่นสำนึกซะหน่อย แต่ด้วยความสัพเพร่าของผม ผมลืมมือถือของหมอนั่น (เจ้าชิน) ไว้ในกระเป๋าเสื้อ แล้วผมเผลอทำมือถือตกต่อหน้าหมอนั่น แทนที่หมอนั่นจะโกรธแต่กลับมาขอบใจผมที่อุตส่าไปตามหามือถือมาให้ (ซะงั้น)
ต่อมาได้มีศัตรูมาโจมตียานผมกับเจ้าชินจึงได้รับคำสั่งให้ขับโมบิลสูทออกไปสกัดการโจมตีของศัตรู ผมก็จึงคิดได้ว่านี่เป็นวิธีเดียวที่จะจัดการหมอนั่น (เจ้าชิน) ให้หายไปจากชีวิตของผมตลอดการ ผมจึงหลอกหมอนั่น (เจ้าชิน) ไปว่า กัปตันทาเรียมีคำสั่งให้ บุกโจมตีเรือธงของศัตรู หมอนั่นก็อุตส่าเชื่อผม บินฝ่าวงล้อมศัตรูเข้าไปทำลายเรือธงของศัตรูได้สำเร็จ (มันดันเก่งเว่อ) แล้วในระหว่างที่ผมกำลังจะชิ่งออกจากหมอนั่น กะปล่อยให้หมอนั่นโดนรุมตาย จังหวะที่ผมกำลังหันหลัง ก็ดันพลาดท่าโดนศัตรูยิงร่วงซะก่อน จนต้องมานอนพักรักษาตัวอยู่ในห้องพยาบาลบนยานในขณะนี้ แต่ก็ดีเหมือนกันนะ ผมจะได้นอนหลับได้เต็มอิ่มซักที หลังจากที่ต้องทนฟังเสียงกรนของหมอนั่น (เจ้าชิน) แทบทุกคืน จนผมแทบไม่ได้นอนเลย
สักพักก็มีคนเดินเข้ามาเยี่ยมเรย์ที่ห้องพยาบาล
ลูน่า : เรย์ เธอเป็นยังไงบ้าง ค่อยยังชั่วขึ้นรึยัง พวกเรามาเยี่ยมน่ะ
เรย์ : อืม ก็ดีขึ้นเยอะแล้วล่ะ ขอบใจนะที่แวะมาเยี่ยม
ชิน : ขอโทษนะ เพราะนายช่วยรับกระสุนแทนชั้นแท้ๆ นายถึงต้องมาเจ็บหนักแบบนี้
เรย์ : อืม ไม่เป็นไรหรอก เรื่องแค่นี้เอง นายอย่าคิดมากเลย (พ่อพระซะเหลือเกินนะหมอนี่ ความจริงชั้นจะชิ่งหนีต่างหาก ดันพลาดโดนยิงร่วงซะก่อน)
ชิน : นี่เรย์ ชั้นมีข่าวดีจะมาบอกนายด้วยนะ
เรย์ : ข่าวดีอะไรเหรอ?
ชิน : กัปตันทาเรียอนุญาตุให้ชั้นมาดูแลนายตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเลย นายจะได้ไม่เหงาไง
เรย์ : ฮือๆๆๆๆๆ (นี่ตกลงว่าชั้นจะไม่ได้นอนอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย)
ชิน : นี่นายถึงกับร้องไห้ดีใจที่ชั้นสละเวลามาดูแลนายเชียวเหรอ ไม่เป็นไรหรอก เรื่องแค่นี้เอง เราเป็นเพื่อนซี้กันนี่ เพื่อนย่อมไม่ทิ้งเพื่อนอยู่แล้ว
เรย์ : โฮๆๆๆๆ (ใครก็ได้ ช่วยลากเจ้าหมอนี่ออกไปจากชีวิตของผมที)
End
Fiction