MS Story : (Non-Gundam) ตำรวจเป็นมิตรของประชาชน

เอาล่ะ ตามที่ว่าไว้ว่างานนี้จะเป็นของใหม่แกะกล่อง ก็ออกมาแล้วล่ะนะ... มีข้อบกพร่องตรงไหนก็บอกด้วยจ้า

AV-98 อินแกรม

เลเบอร์ประสิทธิภาพสูงของตำรวจที่ผลิตโดยบริษัทอุตสาหกรรมหนักชิโนฮาระ เท่าที่รู้มามีการผลิตมาทั้งหมดสามเครื่อง โดยสองเครื่องแรกมีนักบินประจำคืออิซึมิ โนอา(หมายเลข01 "อัลฟอนส์")และอิซาโอะ โอตะ (เครื่องของโอตะนั้นภายหลังได้ปรับปรุงประสิทธิภาพของเซ็นเซอร์และระบบควบคุมการยิงให้ดีขึ้น) ส่วนเครื่องที่สามนั้นติดจั้งระบบกวนอุปกรณ์อิเล็คทรอนิคไว้

จุดเด่นของอินแกรมก็คือระบบการเคลื่อนไหวที่สามารถจำลองการเคลื่อนไหวของมนุษย์ได้เกือบสมบูรณ์ เซ็นเซอร์ของอินแกรมนั้นนอกจากกล้องแล้วยังมีอุปกรณ์อินฟราเรดและโซนาร์ ระบบคอมพิวเตอร์ของอินแกรมยังมีการบันทึกการควบคุมของนักบิน ซึ่งทำให้อินแกรมสามารถปรับตัวและตอบสนองต่อการควบคุมของนักบินได้ดีขึ้นเรื่อยๆตามเวลา ที่เจ๋งที่สุดก็คือในตัวอินแกรมมีถุงมือคอนโทรลเลอร์ ซึ่งเมื่อนักบินสวมถุงมือนี้จะทำให้สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของมือของอินแกรมได้อย่างสมบูรณ์ จึงเหมาะกับงานที่มีความละเอียดสูงมาก

ค็อกพิตของอินแกรมยังสามารถเลื่อนตำแหน่งได้ โดยตำแหน่งแรกจะอยู่ที่หน้าอกตอนบนเหมือนเลเบอร์อื่นๆ ซึ่งจุดนี้จะมีช่องให้นักบินสามารถใช้ตาของตนเองมองออกไปภายนอกได้ ตำแหน่งที่สองเลื่อนลงมาที่ส่วนลำตัวซึ่งจุดนี้จะมีการป้องกันที่ดีกว่าแต่นักบินต้องพึ่งเซ็นเซอร์ในการมองเท่านั้น ส่วนแขนของอินแกรมสามารถยืดออกไปได้ ซึ่งคุณสมบัตินี้เดิมทีมีไว้สำหรับใช้ดึงปืนลูกโม่ที่เก็บไว้ที่น่องขา

อาวุธของอินแกรมประกอบด้วยปืนลูกโม่37มม.ที่กล่าวไปแล้ว แล้วก็พลองไฟฟ้าซึ่งเก็บไว้ใต้โล่ขนาดเล็กที่แขนซ้าย พลองไฟฟ้านี้มีคุณสมบัติในการทำให้วงจรของเลเบอร์ที่โดนเข้าเกิดอาการช็อต ในกรณีที่ต้องปะทะกับศัตรูที่แข็งแกร่งมากๆ ซึ่งปืนลูกโม่มักจะยิงไม่เข้า อินแกรมยังมีปืนลูกซอง90มม.เป็นอาวุธอีกด้วย อุปกรณ์นอกจากนี้ยังมีไฟสัญญาณแบบติดตั้งภายในแล้วก็รอก จุดอ่อนของอินแกรมก็คือการป้องกันที่ค่อนข้างต่ำ ซึ่งต่อมาได้มีการพัฒนาเกราะแบบเกราะกันกระสุนเพื่อเพิ่มการป้องกันให้ดีขึ้น

ประสิทธิภาพของอินแกรมนั้นนับได้ว่าอยู่ในระดับสูงสุด ถ้าได้นักบินฝีมือดีอินแกรมสามารถโค่นเลเบอร์ที่แข็งแกร่งกว่าได้อย่างไม่ลำบากเกินไปนัก โดยเฉพาะความคล่องแคล่วของอินแกรมนั้นเหนือกว่าเลเบอร์ทหารบางรุ่นที่พัฒนาในช่วงหลังจากนั้นเสียอีก ซึ่งประสิทธิภาพที่สูงมากนี้เคยทำให้ทางตำรวจเคยคิดปลดระวางอินแกรมแล้วแทนที่ด้วยAVS-98 อีโคโนมี ที่ด้อยประสิทธิภาพกว่าเพื่อลดค่าใช้จ่าย แต่เมื่อType J-9 กริฟฟอน ปรากฏตัวก็ทำให้ตระหนักได้ถึงความจำเป็นที่ต้องมีเลเบอร์ประสิทธิภาพสูงแบบอินแกรมไว้ใช้งาน

(รูปแรกเป็นรูปของอัลฟอนส์ ส่วนรูปที่สองเป็นตอนสวมเกราะ)

MPL-97S ไพธอน

เลเบอร์รุ่นที่สองที่ออกแบบมาเพื่อให้ใช้งานตำรวจโดยเฉพาะเพื่อใช้แทนASUKA-MPL96ที่เป็นแค่เลเบอร์ทำงานที่ดัดแปลงมาใช้งานตำรวจเท่านั้น ผลิตโดยบริษัทอุตสาหกรรมหนักมานาเบะ

ใช้เกราะเหล็กกล้าจึงทนทานกว่าอินแกรมที่ใช้พลาสติกและไฟเบอร์ แต่ขณะเดียวกันก็ทำให้หนักกว่าเช่นกัน อุปกรณ์พื้นฐานของไพธอนก็คือโล่ขนาดใหญ่และพลองไฟฟ้าแบบเดียวกับของอินแกรม ไม่มีปืนลูกโม่เหมือนอินแกรม กล่าวได้ว่าเป็นเลเบอร์ที่เหมาะกับภารกิจเชิงรับมากกว่า แต่ในสถานการณ์ร้ายแรงก็สามารถใช้ปืนลูกซอง90มม.ได้เช่นกัน เนื่องจากเป็นเลเบอร์รุ่นเก่า นักบินจึงต้องพึ่งสายตาของตนพอๆกับกล้องในการมอง ทำให้ค็อกพิตอยู่ในส่วนหน้าอกตอนบนเพื่อให้มีมุมมองที่ชัดเจน แต่ก็มีโอกาสที่นักบินจะได้รับบาดเจ็บสูงกว่า

เนื่องจากการพัฒนาเทคโนโลยีเกี่ยวกับเลเบอร์นั้นรวดเร็วมาก ทำให้ไพธอนเป็นเลเบอร์ที่ล้าสมัยในเวลาไม่นานนัก แม้จะมีนักบินที่เปี่ยมประสพการณ์ทำให้สามารถต่อกรกับเลเบอร์ทำงานที่ผลิตออกมาในช่วงสองปีให้หลังได้ แต่ก็แทบไม่มีโอกาสในการต่อสู้กับเลเบอร์ทหารได้เลย

SRX-70 แซทเทิร์น

เลเบอร์รุ่นทดลองของบริษัทโทโยฮาตะ ออโต้ ซึ่งส่งไปให้ทางตำรวจใช้เป็นการทดสอบไปในตัว ระดับความสามารถของแซทเทิร์นนั้นอยู่ในระดับเดียวกับอินแกรมเลยทีเดียว แซทเทิร์นมีระบบควบคุมความสมดุลย์อัตโนมัติสำหรับส่วนขาและระบบควบคุมพลังงาน อาวุธหลักของแซทเทิร์นก็คือปืนพก42มม.ซึ่งรุนแรงกว่าของอินแกรมและยังมีกระบอกสำรอง20มม.อยู่อีกกระบอก โดยทั้งสองกระบอกจะเก็บไว้ในส่วนไหล่

แม้จะเป็นเลเบอร์ที่ทรงประสิทธิภาพมาก แต่จริงๆแล้วทางผู้ผลิตของแซทเทิร์นมีจุดประสงค์ลับๆในการส่งไปให้ทางตำรวจใช้งาน นั่นก็คือมันเป็นการโปรโมตเทคโนโลยีใหม่ๆของชาฟท์ เอนเตอไพรซ์นั่นเอง ด้วยเหตุนี้ แซทเทิร์นจึงถูกคืนกลับไปให้ทางผู้ผลิตในภายหลัง แต่ก็มีการผลิตออกมาเป็นSR-70 แซทเทิร์นในที่สุด

รูปแถม