Yuna Counter Attack:Resume the Revenge of Purple Head ตอน 1
ณ ยานมุซากะของกองทัพเนโอซิอ้อน
ชาร์ : ดูเหมือนว่ายานอาร์คแองเจิ้ลจะซ่อนตัวเป็นอย่างดี ขนาดส่งยูน่าไปอยู่กับกองทัพของนีโอเพื่อช่วยกันออกตามหา ยังหาพวกมันไม่พบเลย
กิวเน่ : แล้วจะทำยังไงกันต่อละครับ ท่าน
ชาร์ : เห็นทีต้องถล่มเมื่องสัก 2-3 แห่ง รับรองพวกมันต้องออกมาแน่ๆ
กิวเน่ : เป็นแผนที่ชั่วร้ายสมกับเป็นท่านชาร์จริงๆครับ
ผัวะ เสียงคนถูกตบหัวทิ่ม
กิวเน่ : อูย ตบหัวผมทำไมละครับ ท่าน ผมอุตส่าชม
ชาร์ : ชั้นเข้าใจว่าแกตั้งใจจะชมชั้น แต่ชั้นไม่สบอารมณ์กับคำพูดของแกเฟ้ย
สักพักมีผู้หญิงคนนึงเดินมา
เควส : ท่านชาร์คะ ช่วยทานคุกกี้ฝีมือของชั้นหน่อยสิคะ ตั้งใจทำสุดฝีมือเลยล่ะ
กิวเน่ : ไม่ได้ ตอนนี้ท่านชาร์กำลังยุ่ง ออกไปก่อน
ผัวะ เสียงคนถูกถีบติดฝาผนัง
ชาร์ : ว่างจ้ะ ตอนนี้กำลังว่างอยู่พอดี เดี๋ยวจะไปชิมฝีมือของเควสนะจ้ะ
เควส : ค่ะ
กิวเน่ : อุ้ก ทีกับเควสนะ จ้ะ จ๋า
ชาร์ : บ่นอะไรกิวเน่ !!!!
กิวเน่ : เปล่าครับท่าน
ชาร์ : รีบติดต่อไปหายูน่าสั่งให้กองทัพของนีโอโจมตีเมืองในระแวกนั้นทันที
กิวเน่ : รับทราบครับท่าน
ณ กองทัพเรือของนีโอ ตรื้ด เสียงโทรศัพท์ ของยูน่าดัง
ยูน่า : ฮัลโหล
กิวเน่ : นี่ผมกิวเน่เองนะ ท่านชาร์มีวิธีที่จะให้พวกฟรีด้อมปรากฎตัวออกมาแล้วล่ะ
ยูน่า : ยังไงเหรอครับ
กิวเน่ : ท่านชาร์บอกว่าให้ท่านยูน่านำกองทัพของนีโอไปบุกโจมตีเมืองในระแวกนั้นทันที รับรองพวกฟรีด้อมต้องออกมาแน่ๆ เพราะพวกมันคงทนไม่ได้ทีจะเห็นเมืองถูกทำลาย
ยูน่า : โอ้ เป็นอย่างงั้นเองเหรอครับ
กิวเน่ : เป็นแผนที่ยอดมากเลยใช่ไหม ไม่ว่าแผนนี้มันจะเป็นแผนที่เลวทราม ต่ำช้า ไร้มนุษยธรรมแค่ไหน แต่มันก็เป็นแผนที่ท่านชาร์เป็นคนคิดขึ้นมา รับรองว่าได้ผลแน่นอน
ชาร์ : กิวเน่ !!!! (รังสีอำมหิตพวยพุ่ง)
กิวเน่ : เฮือก !!!!
ผัวะ บึ้ก พลั่ก ตุ้บ ตั้บ โครม เสียงคนถูกกระทืบ แล้วสัญญาณก็ขาดไป
ยูน่า : ................ (ตายไหมนั่น - -")
สติง : ใครโทรมางั้นรึ
ยูน่า : อ้อ รุ่นพี่ชาร์ มีคำสั่งให้โจมตีเมืองในระแวกนี้น่ะ ดูเหมือนจะมีแค่เบอลินเมืองเดียวนะแถวๆนี้
อาว : งั้นก็สนุกน่ะสิ กำลังเซ็งอยู่พอดี
ยูน่า : คงต้องขออนุญาตนีโอใช้เดสทรอยกันดั้มซะแล้วล่ะ เดี๋ยวโทรหานีโอแป๊ปนึงนะ
ในขณะนั้นเอง นีโอกำลังพรากผู้เยาว์.......เอ้ย กำลังหลอกเด็กอยู่
นีโอ : เป็นยังไงบ้างสเตล่า ได้มาขับรถชมวิวแบบนี้ สนุกไหม
สเตล่า : อื้ม สเตล่าอยู่กับนีโอ สเตล่า สนุกมาก
นีโอ : อืม (เดี๋ยวพาเข้าโรงแรมแล้วจะได้สนุกยิ่งกว่านี้อีก หึๆๆๆ)
ตรื้ด เสียงมือถือนีโอดัง
นีโอ : ฮัลโหล ยูน่ามีอะไรรึ
ยูน่า : ท่านชาร์มีคำสั่งให้ออกโจมตีเมืองในระแวกนี้น่ะ
นีโอ : เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย จะให้โจมตีตอนนี้เลยเรอะ
ยูน่า : ก็ใช่น่ะสิ ชั้นก็เลยจะมาขออนุญาตจากนายเอาเดสทรอยกันดั้มออกโจมตีด้วยเลยนะ
นีโอ : แต่นักบินเดสทรอยกันดั้มอยู่กับชั้นนะเฟ้ย และตอนนี้ก็คงกลับไปไม่ทัน
ยูน่า : นี่ นายคิดจะจีบเด็กคนนั้นจริงๆเรอะ
นีโอ : ก็ใช่น่ะสิ คราวนี้ชั้นไม่พลาดโอกาสดีๆแบบนี้แน่ๆ
ยูน่า : แล้วจะทำยังไงดีล่ะ ไม่มีนักบิน
นีโอ : อ้อ ไม่ต้องห่วง ชั้นมีนักบินสำรอง เอาไว้ คงต้องให้หมอนั่นขับแทนไปก่อน ส่วนชั้นจะไปเที่ยวต่อล่ะ ที่เหลือฝากนายจัดการแทนชั้นที
ยูน่า : จะไหวเหรอ นักบินสำรอง
นีโอ : ไหวสิ หมอนั่นเคยอยู่ในยานอาร์คแองเจิ้ลมาก่อน ดูเหมือนหมอนั่นจะมีความแค้นกับคนขับฟรีด้อมเพราะมีส่วนทำให้คู่หมั้นของหมอนั่นตาย น่ะ
ยูน่า : โอ้ งั้นก็เหมือนชั้นเลยสิ ที่มีความแค้นกับฟรีด้อม
สเตล่า : ตายงั้นเรอะ
นีโอ : เฮือก เสร็จกัน ดันเผลอพูดคำต้องห้ามไปซะแล้ว
สเตล่า : ชั้นไม่ยอมตายง่ายๆหรอก แกต่างหากที่ต้องตาย ชั้นจะฆ่าแก ย้ากกกกกก (คลั่งไปแล้ว)
นีโอ : ว้ากกกกก
ผัวะ บึ้ก พลั่ก ตุ้บ ตั้บ โครม เสียงคนถูกกระทืบ แล้วสัญญาณก็ขาดไป
ยูน่า : ............. (วันนี้มันอะไรกันฟะ ลางไม่ค่อยดีเลยแฮะ)
สติง : นีโอว่าไงบ้าง
ยูน่า : นีโอ อนุญาตแล้ว แต่เดสทรอยกันดั้มต้องให้นักบินสำรองขับน่ะ
อาว : นักบินสำรองคงหมายถึงหมอนั่นละมั้ง
แล้วยูน่าก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนนึงกำลังเช็คสภาพเดสทรอยกันดั้มอยู่ ยูน่าจึงเดินเข้าไปหาทันที
ยูน่า : มีคำสั่งให้ออกโจมตีเมืองเบอลิน และมีสิทธิ์ จะได้เจอฟรีด้อมด้วย
?? : งั้นเรอะ ชั้นจะฆ่ามันเอง พวกแกอย่าเข้ามายุ่งล่ะ ไม่งั้นชั้นจะจัดการพวกแกด้วย
ยูน่า : อะไรกัน เจ้าหมอนี่
สติง/อาว : หนอย เจ้าหมอนี่
?? : คราวนี้ล่ะ คิระ ชั้นจะฆ่าแกให้ได้
เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรโปรดติดตามตอนต่อไป ในวันเสาร์หน้า เพราะวันธรรมดาผมไม่ว่างแต่งฟิคครับ
แถมท้ายอีกนิด ณ ยานมิเนอว่า
ชิน : คราวนี้ล่ะ ชั้นจะต้องจัดการเจ้าอัสรันให้ได้ หลังจากที่คราวที่แล้วพลาดไป อุตส่าใส่ยาถ่ายลงในแก้วน้ำของอัสรัน แต่ยัยลูน่าดันรู้ทันสลับแก้วของเรากับอัสรันซะได้ ทำให้ต้องนอนให้น้ำเกลือถึง 3 สัปดาห์เลย
เรย์ : ไม่เป็นไรคราวนี้ชั้นจะช่วยหลอกพวกลูน่ากับเมรินให้ไปที่อื่นเอง ส่วนนายก็ไปเรียกเจ้าอัสรันมาที่ห้องของพวกเราละกัน
ชิน : ได้เลย เดี๋ยวชั้นจะเตรียมไม้หน้าสาม เอาไว้ให้ นายก็รีบกลับมาไวๆล่ะ
เรย์ : อืม
จากนั้นชินก็โทรเรียกอัสรันทันที
ตรู้ดๆ เสียงโทรศัพท์ในห้องของอัสรันดัง
อัสรัน : ฮัลโหล
ชิน : ฮัลโหล ที่ชั้นเองนะ
อัสรัน : อ้าว ชินเองเหรอ มีธุระอะไรล่ะ
ชิน : ชั้นกำลังวิเคราะห์รูปแบบการต่อสู้ของฟรีด้อม เลยอยากจะขอคำแนะนำจากอัสรันซะหน่อย ช่วยมาที่ห้องของชั้นหน่อยสิ
อัสรัน : โอเค เดี๋ยวชั้นจะไป
ชิน : ขอบคุณนะ ที่มา (เสร็จตูละ)
ตัดกลับมาที่เรย์ ซึ่งมาหาลูน่ากับเมรินซึ่งกำลังรออัสรันอยู่หน้าห้องของอัสรันนั่นเอง
เรย์ : ลูน่า เมริน มาทำอะไรแถวนี้น่ะ
ลูน่า : อ๋อ มารออัสรันอยู่น่ะ
เมริน : ใช่ค่ะ ว่าแต่มีอะไรเหรอคะ
เรย์ : อ้าว ทำไมมารอที่นี่ล่ะ เมื้อกี้เห็นอัสรันเดินอยู่แถวๆโรงอาหารน่ะ ลองไปดูสิ
ลูน่า : อ้าว เหรอ หนอย ยัยเมริน ไหนบอกว่าอัสรันอยู่ในห้องไง
เมริน : ช่วยไม่ได้นี่นา หนูไม่ได้ตามอัสรันตลอดนี่ มันก็ต้องมีคลาดกันบ้าง
ลูน่า : ขอบใจที่มาบอกนะเรย์ งั้นชั้นไปก่อนล่ะ
เมริน : พี่ขี้โกงนี่นา รอเมรินด้วย เมรินก็อยากจะไปหาอัสรันเหมือนกันนะ
แล้วลูน่ากับเมริน ก็รีบวิ่งไปยังโรงอาหาร
เรย์ : หึๆๆๆ คราวนี้ล่ะ ดูสิจะมีใครมาช่วยแก เจ้าอัสรัน
ตัดกลับมาทางด้านอัสรันกันบ้าง ในขณะที่อัสรันกำลังเดินไปยังห้องของชินก็ได้พบกับกัปตันทาเรีย
ทาเรีย : จะไปไหนเหรออัสรัน ท่าทางดูรีบร้อนจริง
อัสรัน : อ๋อ เห็นชินบอกว่ากำลังวิเคราะห์รูปแบบการต่อสู้ของฟรีด้อม แล้วอยากจะปรึกษากับผม ผมก็เลยจะไปหาชินที่ห้องน่ะครับ
ทาเรีย : งั้นชั้นไปด้วยได้ไหม ชั้นเองก็อยากรู้ข้อมูลของฟรีด้อมเหมือนกัน
อัสรัน : ได้สิครับ
แล้วทั้งคู่ก็เดินไปที่ห้องของชิน ตัดกลับมาที่ห้องของชินกันบ้าง
เรย์ : ชั้นหลอกยัยลูน่ากับเมรินไปที่โรงอาหารแล้ว รับรองมาหาเจ้าอัสรันไม่ทันแน่ๆ
ชิน : ขอบใจมาก เรย์เพื่อนรัก คราวนี้ล่ะ ชั้นจะได้แก้แค้นเจ้าอัสรันซะที
แล้วเรย์ก็เหลือบไปเห็นอาวุธของชินซึ่งก็คือไม้หน้าสาม เรย์จึงได้บอกกับชินว่า
เรย์ : ชิน นี่นายจะใช้อาวุธด้วยงั้นรึ ทำไมนายไม่บอกชั้นก่อนล่ะเนี่ย
ชิน : ใช่ ชั้นกลัวว่าด้วยกำลังของชั้นจะสู้เจ้าอัสรันไม่ได้เลยจะใช้เครื่องทุ่นแรงซะหน่อย นายอย่ามาห้ามซะให้ยากเลย
เรย์ : เปล่า ชั้นไม่ได้จะห้ามนายหรอก ถ้านายอยากได้เครื่องทุ่นแรงบอกชั้นก็ได้
จากนั้นเรย์ก็เดินไปหยิบ สนับมือกับแป๊ปเหล็กมาจากที่นอน
เรย์ : ถ้านายบอกชั้นก่อนละก็ จะเตรียมอาวุธที่ดีกว่านี้ให้อีก
ชิน : .......... งั้นเหรอ ว่าแต่นี่นายเป็นเด็กช่างกลมาก่อนหรือไงเนี่ย
เรย์ : เรื่องนั้นช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าชั้นจะดักอยู่ด้านซ้ายของประตูนายไปดักด้านขวาละกัน ถ้ามันเข้ามาแล้วหวดพร้อมกันเลยนะ
ชิน : โอเค
สักพักทั้ง เรย์กับชิน ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้วประตูก็เปิดขึ้นพร้อมกับมีคนๆนึงเดินเข้ามาในห้อง
เรย์ : ตอนนี้ล่ะชิน จัดการเลย
ชิน : ได้เลย เรย์ ย้ากกก
แล้วชินก็หวดไม้หน้าสามเข้าที่หน้าของคนๆนั้น จากนั้นเรย์ก็หวดด้วยแป๊ปเหล็กตามไปซ้ำทันที
เป้งๆ ผัวะ ปึ้ก ปั้ก จากนั้นอัสรันก็เดินตามเข้ามา
อัสรัน : พวกนายทำอะไรกันเนี่ย
เรย์ : ก็ตื้บเจ้าอัสรันอยู่น่ะสิ ถามได้
ชิน : ใช่ๆ ชั้นหมั่นไส้ เจ้าอัสรันมานานแล้ว คราวนี้ล่ะ มันจะได้สำนึกซะบ้าง
อัสรัน : งั้นเหรอ แต่ว่าคนที่พวกนายรุมตื้บอยู่ไม่ใชชั้นหรอกนะ
เรย์/ชิน : ว่าไงนะ!!!!!!!!! แล้วใครละเนี่ย
พอเรย์กับชินหยุดรุมสกรัมแล้วมองลงไปที่เหยื่อก็พบว่านั่นไม่ใช่อัสรัน แต่เป็นกัปตันทาเรียนั่นเอง ซึ่งนอนหมดสติอยู่
เรย์/ชิน : แว้กกกกกก กัปตันทาเรีย
อัสรัน : เฮ้อ พวกนายโดนขังลืมแน่ๆ
หลังจากนั้น ทั้ง 2 คน ก็โดนขังคุก โดยไม่มีทีท่าว่าจะได้ออกจากคุกเลย
Fiction