บทแปล Tsubasa RESERVoir CHRoNiCLE ตอนที่ 13 กับ 14

งืมๆ พี่คุม่าเทไฟล์มาตั้งเยอะ บทแปลจะน้อยหน้าได้ไง (ขืนช้าเดี๋ยวพี่คุม่าเหยียบข้อหาอู้ อิอิ)

ก็ตามๆกันมาอีกสองตอน คือตอน 13 กับตอน 14

(ใครยังไม่ทันเห็นบทแปลตอนเก่าๆ ให้ไปดูกระทู้เก่าๆนะ

8-118-11 โพสต์ไปเมื่อสองสามอาทิตย์มาแล้ว กับ ตอน 12 ที่โพสต์รวมกะไฟล์แสกน ตอน 12 ที่โพสต์รวมกะไฟล์แสกน )





===============

ตอน 13

===============



P.2



โซราตะ: เมฆครึ้มจังนะนี่ สงสัยอีกเดี๋ยวฝนคงตง



โซราตะ: กลับมาแล้วเหรอเชารัน

เกิดอะไรขึ้น?



โซราตะ: เอ่อ

รีบร้อนอะไรน่ะ

แล้วทำไมถึงมีสภาพแบบนั้นล่ะเสื้อผ้าของเธอน่ะ



เชารัน: ผมเจอขนปีกความทรงจำของซากุระแล้วครับ!



โซราตะ: จริงอ้ะ?





P.3



เชารัน: ซากุระ ได้โปรดลืมตาตื่นขึ้นเถอะนะ

ซากุระ!





P.4



ซากุระ: เดี๋ยวพอฉันหลับไป

เมื่อตื่นขึ้นมา คนคนแรกที่จะได้เจอก็คือเธอนะ

เชารัน!





P.5



เชารัน: ซากุระ!





P.6-7



ซากุระ: คุณเป็นใครคะ?





P.8



P.9



เชารัน: ......



เชารัน: ข้าชื่อเชารัน และท่านคือองค์หญิงซากุระไงขอรับ





P.10



เชารัน: โปรดฟังข้าให้ดี

ท่านคือองค์หญิงจากอีกโลกหนึ่ง



ซากุระ: อีกโลกนึงงั้นเหรอ?



เชารัน: ขณะนี้ท่านสูญเสียความทรงจำไป และพวกเราจึงต้องออกเดินทางไปยังโลกต่างๆเพื่อหาความทรงจำกลับมา



ซากุระ: ฉันมาคนเดียวเหรอ?



เชารัน: เปล่า

พวกเรามากับเพื่อนๆขอรับ



ซากุระ: คุณก็มากับฉันงั้นเหรอ?



เชารัน: ใช่





P.11



ซากุระ: ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยเจอกันมาก่อนงั้นเหรอ?



เชารัน: ใช่



ไฟย์: องค์หญิงซากุระ ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าชื่อไฟย์ ดี. โฟลว์ไรท์





P.12



ไฟย์: ส่วนคนนี้คือ



คุโรงาเนะ: คุโรงาเนะ



ไฟย์: แล้วเจ้าหนูฟูฟ่องน่ารักนี่ก็คือ



โมโคน่า: โมโคน่า โซเวลู โมโดกิ เรียกสั้นๆว่าโมโคน่าก็ได้นะ!





P.13



P.14



ไฟย์: ตอนนั้นนึกว่าเขาจะร้องไห้ออกมาซะอีกนะ



ไฟย์: ซากุระเป็นคนที่สำคัญมากๆ และมีความหมายต่อจิตใจของเชารันมากด้วย เพราะงั้น ตอนที่ข้าได้ยินเธอถามว่า "คุณเป้นใคร?" ก็เลยนึกว่าเชารันจะร้องไห้ซะแล้วสิ



คุโรงาเนะ: ตอนนี้เขาร้องไห้อยู่รึ?



ไฟย์: อาจจะ



คุโรงาเนะ: แต่ถ้าใครร้องไห้ไม่เป็น ก็ไม่อาจเข้มแข็งได้แน่

จะเกิดอะไรขึ้นนั้นไม่สำคัญ แต่หลังจากร้องไห้แล้วคนเราก็จะเข้มแข็งขึ้นเพื่อเผชิญหน้ากับสิ่งต่อไป



P.15



ไฟย์: แต่



คุโรงาเนะ: อะไร?



ไฟย์: บางครั้งการหลั่งน้ำตาก็แสดงให้เห็นถึงความเข้มแข็งของคนคนนั้นได้เหมือนกัน





P.16



ซากุระ: ใครกันนะที่จับมือของฉันไว้ตอนที่ฉันหลับ?



ซากุระ: มือนี้....



ซากุระ: รู้สึกอบอุ่นเหลือเกิน





P.17



ผู้หญิง: ชิ้นส่วนความทรงจำถูกพบแล้ว



ผู้ชาย: เจ้าจะ



ผู้ชาย: สงสัยบ้างไหมว่าการเดินทางช่วงต่อไปของพวกนั้นจะราบรื่นแบบนี้





P.18-19



ผู้ชาย: ข้าจะต้องครองอำนาจเหนือจักรวาลให้ได้



ผู้ชาย: ไม่ว่าจะต้องหลั่งเลือดมากเท่าไหร่ ข้าก็จะต้องได้อำนาจนั้นมา









==================

ตอน 14

==================



P.2



เชารัน: มาซาโยชิคุง

ขอบคุณที่คอยช่วยเหลือนะ



มาซาโยชิ: ก็เพราะ...เพราะผมกับคุดันของผมนั้นอ่อนแอ



มาซาโยชิ: ดังนั้น....



มาซาโยชิ: ดังนั้น......!



มาซาโยชิ: ผมจึงรู้สึกดีใจมากๆเลยที่สามารถมอบสิ่งนั้นให้คุณโดยปลอดภัยได้!





P.3



เชารัน: นายไม่ได้อ่อนแอซะหน่อย นายต่อสู้ได้ดีมาก นั่นแหละข้อพิสูจน์ว่านายไม่ได้อ่อนแอเลยสักนิด



เชารัน: ถ้านายสามารถสู้เพื่อปกป้องใครสักคนได้ นั่นแหละแสดงว่านายกล้าหาญ



มาซาโยชิ: ขอบคุณครับ!





P.4



โชโง: ไง



มาซาโยชิ: โชโงซัง!



โชโง: แก๊งค์ของฉันไม่ได้มาเพื่ออวดศักดาอย่างเดียวซะหน่อย ขอนั่งด้วยคนสิ



คุโรงาเนะ: อะไรว....



ยูคิโตะ: ขอโทษครับ รับอะไรดีครับ?



สมาชิกแก๊งค์: ผมขอของทอดสักที่นึงละกัน



โชโง: ฉันก็จะกินของทอด เธอจะกินมั้ย?



มาซาโยชิ: ครับ



ยูคิโตะ: โอเคครับ!



ยูคิโตะ: โต๊ะนี้เพิ่มอีกที่นึง โอวซาม่า! (คงยังจำกันได้ โอวซาม่าแปลว่าท่านราชา)



สมาชิกแก๊งค์: โอวซามะ?



โทยะ: เลิกเรียกชั้นว่าโอวซาม่าซะทีว้อย!





P.5



โชโง: บาดแผลนายหายแล้วเหรอ?



เชารัน: ครับ



เชารัน: ขอโทษด้วยที่ตอนนั้นสู้ด้วยจนจบไม่ได้



โชโง: ไม่หรอก

เรื่องแบบนั้นมันช่วยไม่ได้นี่นา



โชโง: แล้วยังไงๆชั้นก็แพ้แล้วอยู่ดี



สมาชิกแก๊งค์: หัวหน้าแพ้



โชโง: เงียบเถอะน่า!





P.6



โชโง: พวกนายจะอยู่ที่นี่ต่ออีกนานแค่ไหนล่ะ?



เชารัน: พวกเราต้องเดินทางไปโลกอื่นต่อ...... เอ๊ย ไปประเทศอื่น



โชโง: งั้นเหรอ



คุโรงาเนะ: เฮ้ย ไอ้จิ๋ว แกกินของข้าทำไม



โมโคน่า: งกไปได้ เรากินของเจ้าเพราะของเรามันร้อนเกินไป



ไฟย์: โมโคน่า ระวังหน่อยน๊า เดี๋ยวอาจจะโดนจับโยนใส่จานร้อนๆก็ได้



โชโง: เอ่อนี่ ชั้นไม่ได้แค่อยากสู้กับนายหรอกนะ ชั้นว่าจะพานายไปเที่ยวที่ดีๆในเมืองซะหน่อย





P.7



เชารัน: ไว้พวกเรามาประเทศนี้คราวหน้า ผมจะแวะหาคุณก็แล้วกันนะครับ



เชารัน: มาแน่ๆ



มาซาโยชิ: แล้วเจอกัน!



สมาชิกแก๊งค์: Fowooo!





P.8



โชโง: ขอชั้นถามอะไรนายหน่อยได้รึเปล่า?



มาซาโยชิ: !?



โชโง: อยากเข้าแก๊งค์ของชั้นมั้ย?



มาซาโยชิ: .... อ๊ะ





P.9



มาซาโยชิ: ครับ!





P.10



โซราตะ: พวกนายจะกลับกันแล้วเหรอ?



เชารัน: ครับ



โซราตะ: แต่พวกนายยังทานอาหารที่ฉันที่รักทำไปแค่ไม่เท่าไหร่เองนะ



เชารัน: ขอบคุณครับ



คุโรงาเนะ: ข้าซื้อนี่มาหละ



ไฟย์: เธอเป็นอะไรรึเปล่า



ซากุระ: รู้สึกง่วงๆค่ะ





P.11



คุโรงาเนะ: อย่าทำคอตกอย่างงั้นสิ



คุโรงาเนะ: แกยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ อย่าก้มหน้า แต่จงมองตรงไปข้างหน้า



เชารัน: ...ครับ





P.12



เชารัน: ขอบคุณมากครับ



โซราตะ: ระวังตัวด้วยนะ



อาราชิ: ฉันหวังว่าเธอจะเจอขนปีกจากโลกอื่นๆด้วย





P.13



โซราตะ: พวกเขาเป็นพวกที่ยูโกะซังเชื่อมั่นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเขาจะผ่านปัญหาต่างๆไปได้หมดแหละน่า



อาราชิ: ...... นั่นสินะ





P.14



เชารัน: ขอบคุณนะ





P.15



เชารัน: อะไร?



เชารัน: ทำไมมีคนเยอะจัง?





P.16



P.17



คุโรงาเนะ: นี่เหรอโลกต่อไป?



ไฟย์: มีแต่คนมองพวกเราแฮะ



โมโคน่า: ทุกคนชอบโมโคน่าสินะ



คุโรงาเนะ: เฮ้ยแก ส่งพวกเรามาลงในที่แปลกๆอีกแล้วนะ



ชายร่างใหญ่: พวกแกทำอะไรอยู่!

มาจากไหนกัน หา?





P.18-19



คุโรงาเนะ: ว้าว!



ไฟย์: อ๊ะ!



โมโคน่า: เย้!





P.20



ทหารยาม: แกรู้รึเปล่าว่าเมื่อครุ่นี้แกเตะใคร?



เงาลึกลับ: หยุดเดี๋ยวนี้!



Anime

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา