Fate/stay night - Treffen

ความจริงกระทู้นี้ไม่รู้จะจั่วหัวว่า stay night หรือ hollow ataraxia ดี...

และก็ไม่แน่ใจด้วยว่าจะโยนใส่หมวด anime, game, หรือ fiction ดี...



เนื่องจากตอนดู Fate/stay night TVA จบพอขึ้น ending เสร็จก็นึกถึงซีนนี้ขึ้นมาเลย

เป็นซีนที่"ชิโร่"กับเซเบอร์พบกันอีกครั้งหลังจากนั้นครึ่งปีใน hollow ataraxia เลยแปลเฉพาะกิจมาให้อ่านกันเล่นๆสำหรับคนที่ดูจบแล้วอยากรู้ว่าทั้งสองคนได้พบกันอีกครั้งยังไง









==============================================





ผมหลับเห็นฝัน



ผมตื่นขึ้นมาก่อนเวลาหกโมงเช้าเล็กน้อย

แสงที่ลอดผ่านหน้าต่างแยงตานิดหน่อยและลมที่ลอดผ่านเข้ามาก็ทำให้รู้สึกเย็นนิดๆ



“...แย่ล่ะ เอาอีกแล้วสิเรา”



ฤดูร้อนระอุพึ่งผ่านมาและผ่านไป ก้าวกระโดดสู่เดือนตุลา

ฤดูกาลที่จะนอนได้ยากถ้าไม่มีผ้าห่มก็ได้มาถึง



“เมื่อคืน...เรา...เอ~”

ผมมองไปรอบๆทั้งที่ยังไม่หายง่วงนอน

เมื่อคืนผมซ่อมจักรยานหมายเลขหนึ่งและเปลี่ยนโซ่ให้จักรยานหมายเลขสอง

พอซ่อมเสร็จแล้วก็ไม่มีงานอื่นจะทำอีกเลยพักจนเผลอหลับไป



“โอย...นอนกับพื้นนี่แข็งจริงๆ ถ้าไม่เอาผ้าฟูกมาไว้ที่นี่ก่อนฤดูหนาวมาคงจะแย่กว่านี้แน่”

ผมบิดหัวไหล่ที่เจ็บปวดไปมาและหายใจเข้าลึกๆ



เวลาอาหารเช้าที่บ้านเอมิยะคือหกโมงครึ่ง

ยังมีเวลาก่อนถึงเวลาอาหารอีกเยอะ แต่นั่นสำหรับพวกที่มีหน้าที่กินอย่างเดียว

คนที่มีหน้าที่ทำอาหารต้องตื่นก่อนเวลาอาหารสามสิบนาที



“ระยะหลังๆซากุระมักจะมาปลุกเราหลังทำอาหารเสร็จ.....ไม่รู้ว่าเมื่อไรที่ซากุระกลายเป็นคนที่ชอบแย่งงานแย่งหน้าที่คนอื่นกันนะ”



นั่นเป็นผลกระทบที่มาจากพี่สาวของเธออย่างไม่ต้องสงสัย

ยังไงซะสำหรับบ้านนี้ถ้าคุณต้องการจะเป็นคนทำอาหารเช้า คุณต้องตื่นก่อนหกโมงไม่งั้นจะมีคนอื่นมาแย่งหน้าที่ไปทำซะก่อน



ในฐานะที่เป็นเจ้าบ้าน...ไม่สิ ในฐานะที่เป็นคนสอนทำอาหาร จะปล่อยลูกศิษย์ก้าวหน้าเหนือกว่าอาจารย์ไม่ได้



แต่เมื่อผมเดินไปถึงระเบียงบ้านก็ได้กลิ่นอาหารเช้า เสียงมีดกระทบเขียงดังจากในครัวมาถึงหูผมซะแล้ว

แบบนี้เดาได้เลยว่าอาหารเช้าต้องเสร็จไปเกือบ 80% แล้วแน่ๆ



บรรยากาศเพลิดเพลินเดิมๆในเช้าธรรมดาๆเหมือนทุกๆครั้ง



“อ่ะ อรุณสวัสดิ์ชิโร่ เช้านี้ตื่นสายเหรอคะ?"







ผมจ้องมองรอยยิ้มของเธอ...



“ชิโร่? ทำไมเงียบไปคะ? หรือว่าบนหน้าฉันมีอะไรติดอยู่?"



ครึ่งปีก่อน...

เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นตอนที่อากาศยังหนาวอยู่

ผม...



“...ตายจริง สีหน้าไม่ค่อยดีเลยหรือว่าไปอยู่ที่โรงเก็บของทั้งคืนอีกแล้ว? ชิโร่คะ การที่พยายามฝึกตนเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้นนั้นก็น่าชื่นชมอยู่หรอก แต่ถ้าทำให้เสียสุขภาพด้วยก็แสดงว่ายังฝึกฝนไม่พอนะคะ”



ใช่แล้ว แม้แต่ตอนนี้ผมก็ยังฝึกฝนตัวเองอยู่เสมอ

พึ่งผ่านไปได้ครึ่งปีหลังจาก Heaven’s Feel จบลง

คนเราไม่สามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ภายในเวลาสั้นๆแค่นั้นหรอก



“ฟังฉันอยู่หรือเปล่าคะชิโร่? ฉันมีหน้าที่ต้องชี้นำคุณในฐานะที่รินไหว้วานฉันไว้

ถ้าชิโร่ยังละเลยสุขภาพตัวเองอยู่แบบนี้ ฉันก็มีวิธีแก้ไขให้ถูกต้องได้”



ระหว่างที่โทซากะเดินทางไปลอนดอน หน้าที่ดูแลระเบียบต่างๆภายในบ้านจึงตกเป็นของเซเบอร์

แต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน



“แล้วเธอคิดจะทำอะไรล่ะ?”

“สิ่งที่ชิโร่รับมือได้ยากที่สุด ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากคอยชี้แนะชิโร่อย่างใกล้ชิดเพราะชิโร่ไม่เคยฟังสิ่งที่ฉันพูดเลย ถ้าชิโร่ยังไม่สำนึกถึงพฤติกรรมของตัวเองอีก ฉันก็จำเป็นต้องย้ายไปนอนข้างห้องชิโร่”

“อุ”

อย่าพูดเรื่องน่ากลัวแบบนั้นด้วยรอยยิ้มจะได้ไหม



ห้องที่เซเบอร์ย้ายไปพักหลังจากที่พักอยู่ห้องข้างๆห้องผมคือห้องรับรองแขกสไตล์ญี่ปุ่น



“ปฏิเสธคะ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องโยกย้ายห้องพำนัก”



เธอพูดแบบนี้ตอนที่ผมเสนอให้เธอย้ายห้อง ยืนยันเป็นกระต่ายขาเดียวว่ายังไงก็จะไม่ย้าย แต่ผมก็เกลี้ยกล่อมเธอจนสำเร็จ ด้วยเหตุผลที่ว่าไม่มีการต่อสู้อีกแล้วจึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องปกป้องผมตลอดเวลา



เรื่องนั้นเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เอง

ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ได้ชีวิตวัยทโมนของลูกผู้ชายอันล้ำค่ากลับคืนมา



“…ผมสำนึกแล้วครับ ผมจะกลับไปนอนในห้องของตัวเองตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป”

“ดีมากคะ แต่ฉันรู้สึกแปลกๆที่เงื่อนไขมันได้ผลทันตาเห็นแบบนี้…แต่นี่ก็เพื่อสุขภาพของชิโร่ ความจริงฉันก็เป็นห่วงที่ไม่ได้อยู่ข้างๆชิโร่หากเกิดอะไรขึ้นมา แต่ก็ช่วยไม่ได้ถ้ามันทำให้ชิโร่ไม่ได้นอนหลับเต็มอิ่ม”



เซเบอร์เดินไปยังห้องนั่งเล่นโดยไม่บ่นจู้จี้เพิ่มอีก

ก็แน่ล่ะ ใครจะบ่นเรื่องเดิมๆซ้ำซากทุกๆเช้ากัน?



อ่ะ ลืมบอกเธอไปเลย

ผมต้องพูดให้ได้



“เซเบอร์”

“อรุณสวัสดิ์ และก็ขอบคุณนะ”

“ไม่เป็นไรคะชิโร่ ดูแลสุขภาพให้ดีนะ”



ผมเดินคู่กับเซเบอร์ไปที่ห้องนั่งเล่น

ตาผมมัวโดยไม่ทราบสาเหตุ ผมจึงขยี้ตาตัวเอง



“เห?”



ตาผมมีน้ำตาคลอ

บรรยากาศเดิมๆของทุกๆเช้า

ก่อนหน้านี้ผมคงจะหาวจนน้ำตาไหลเพราะเบื่อหน่ายกับบรรยากาศแสนสงบสุขเช่นนี้





- to be continue to promised four days “hollow ataraxia” -




==============================================



*note

- ซีนนี้เป็นครั้งแรกที่"ชิโร่"พบกับเซเบอร์ในวังวนสี่วัน

- ถึงแม้"ชิโร่"จะไม่ใช่ชิโร่ตัวจริง แต่ความรู้สึกของชิโร่ก็ส่งผลอย่างมากกับ"ชิโร่"

- น้ำตาไม่ได้เกิดขึ้นจากการหาว แต่เป็นน้ำตาที่ชิโร่ได้พบกับเซเบอร์อีกครั้ง "ชิโร่"ไม่รู้ตรงจุดนี้เลยคิดว่าเป็นเพราะตัวเองหาว

- จากการประมวลผลคำใบ้หลายๆจุดในเกม F/ha อย่างที่คิโนโกะบอก มีความเป็นไปได้สูงที่จะดำเนินตามเนื้อเรื่องบท Fate

- แน่ล่ะ ที่ผมเข้าใจอาจจะผิดก็ได้(ฮา)





Jinไอ้ที่ว่า"ชิโร่"ไม่ใช่ชิโร่ตัวจริงนั่น มันSpoilไปหน่อยหรือเปล่าครับ ซ่อนๆหน่อยเถอะ


ผมว่ามันไม่ตกอยู่ในคอนดิชั่น spoil นะครับเพราะเกมก็ออกมาตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว ถ้าผมโพสข้อความนี้ในช่วงเดือนพฤษจิกาปีที่แล้วก็ค่อยน่าคิดหน่อย แต่มาถึงตอนนี้ผมว่ามัน"เก่า"แล้วนะครับ



/me แก้ที่แปลตกเรียบวุธ
Anime

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา