(P.A.D.) part III Last War Last Impression ตอนที่ 3 Intro To Last Battle

DEEP SESSION O.S. ส่วนที่ 3 : INTRO TO LAST BATTLE (ปฐมบทแห่งศึกสุดท้าย)



สายลมที่เย็นจัดและค่ำคืนที่เงียบสงบยังคงอยู่พร้อมกับการสิ้นสุดความหลังที่ยาวนานและผ่านเลย ตอนนี้พวกเขาทั้งสองคนยังคงนั่งนิ่งไม่มีแม้แต่เสียงพูดใดๆหลุดออกมาเลย เวลานี้ช่างเป็นคืนที่หนาวเย็นและแฝงไปด้วยความรู้สึกที่อยากนึกถึง กิตหลับตาลงพร้อมกับสายลมเย็นฉ่ำที่บินมาปะทะใบหน้า

"ตี5แล้วงั้นเหรอ...."กิตเอ่ยขึ้นราวกับว่าเขาหลับตาแล้วมองเห็นเวลาได้ยังไงอย่างงั้น

"กำลังจะเช้าแล้ว.....แต่เรื่องราวที่ผ่านมาเราก็ไม่มีวันที่จะเรียกกลับคืนมาได้อยู่ดี"มิฟูเอ่ยรับเบาๆพลางลูบผมที่ปลิวสยายตามแรงลมไว้

"แต่สัญญายังคงอยู่...และจะอยู่ต่อไปไม่ใช่เหรอ?"กิตหันกลับมามองมิฟูเพียงครู่แล้วหันหน้าไปทางท้องทะเลที่เวิ้งว้างอีกครั้ง

"นั่นสินะ...."แววตาของมิฟูเริ่มดูเศร้าสร้อยเมื่อเอ่ยถึงสัญญา........ราวกับว่าสัญญานั่นกำลังจะเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างในไม่ช้า ตอนนี้เธอได้แต่นั่งกอดเข่าและก้มหน้าไม่ยอมมองเขา

"ตอนนั้น....ตอนที่ฉันแอบเชื่อมต่อเข้าสู่ระบบทั้งๆที่ถูกห้าม แต่ฉันก็ยังคิดจะทำ"มิฟูกล่าวขึ้นอย่างช้าๆทั้งๆที่ยังคงก้มหน้าและหลบสายตา

"........มันเป็นสิ่งที่ฉันขอให้เธอทำเป็นอย่างที่2 .....ฉันยังจำได้เลยว่าเธอลำบากใจขนาดไหนที่ต้องทำอย่างนั้น"มิฟูพูดขึ้นราวกับจะกล่าวโทษตัวเองกับเหตุการณ์เมื่อครั้งนั้น

"และสุดท้ายผลมันก็ลงเอย....อย่างที่มันไม่ควรจะเป็น เพราะฉันเป็นต้นเหตุ...ต้นเหตุที่ทำให้ทุกคนต้องลำบากมา5ปี"

"ไม่มีใครผิดหรอก"กิตเอ่ยขึ้นอย่างรวดเร็วแต่ก็ไม่ยอมมองไปทางเธอเลย

"......แผนการทุกอย่างดำเนินไปอย่างที่มันควรจะเป็นแล้ว.....เราสามารถเข้ารหัสให้เอ็นท์ได้......แม้จะต้องแลกกับความสูญเสีย"คำพูดของเขาฟังดูเรียบๆแต่ฝ่ามือกลับกำแน่น

"หลายคนในกลุ่มถูกจับพร้อมทั้งถูกชิงรหัสที่แต่ละคนมีอยู่ไป......และเราเป็นกลุ่มสุดท้าย! 3คนสุดท้ายที่ถูกต้อนจนจนมุม"มิฟูเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั้นคลอน

"......เราจนมุมที่ทางออกพร้อมกับรหัส5628แถวสุดท้าย ตอนนั้นเธอบอกว่าให้ฉันหนีไปพร้อมกับรหัสแล้วเธอกับไคจะหยุดพวกที่ตามมาให้ แต่ฉันไม่ยอมจนในที่สุดเธอก็บังคับฉันด้วยสัญญานั่นว่านี่เป็นสิ่งที่เธอขอ......"กิตหลิ่วตาไปมองมิฟูอีกครั้ง แววตาของมิฟูตอนนี้ราวกับบอกท่าทีสำนึกผิดต่อสิ่งที่ได้กระทำลงไปไม่มีผิด

"นั่นสินะ....ตอนนั้นฉันขอให้เธอหนีออกไปนี่ ความจริงแล้วเธอไม่จำเป็นต้องโทษตัวเองเลยที่ปกป้องคนอื่นไม่ได้ ทั้งๆที่ความจริงแล้วมันเป็นความผิดของฉันคนเดียวแท้ๆ"มิฟูพูดพร้อมกับยืนขึ้น บัดนี้แสงของดวงอาทิตย์เริ่มส่องประกายที่ริมสุดขอบทะเล ดวงอาทิตย์ที่ทอประกายอย่างเศร้าสร้อยราวกับอาทิตย์ที่เห็นตรงหน้าเป็นอาทิตย์ยามเย็นที่มืดมนมากกว่าอาทิตย์ยามเช้าที่สดใส

"ความหวัง ความหลัง คำสัญญา....ทุกอย่างจะสิ้นสุดลงแล้วล่ะกิต ทุกอย่างจะสิ้นสุดลงที่นี่แล้ว ไม่ฉันก็เป็นเธอ.......สงครามกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว"มิฟูกล่าวเป็นนัยๆถึงบางสิ่งที่เธอกำลังจะเอ่ยปากขึ้นในไม่ช้านี้แล้ว...................................

....................................................



Fiction

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา