งูแมมบ้า เพชฌฆาตความเร็วสูง
งูแมมบ้าเป็นงูพิษในตระกูลของงูเห่าแต่แผ่แม่เบี้ยไม่ได้ อย่างไรก็ตามหากมีโอกาสสังเกตชัดๆ จะเห็นส่วนคอของมันพองออกเล็กน้อย ในเวลาที่มันโกรธจัดและเตรียมเข้าโจมตี
งูแมมบ้าพบทางตอนใต้ของทวีปแอฟริกา แบ่งออกเป็นสี่ชนิดคือแมมบ้าเขียวภาคตะวันออก แมมบ้าเขียวเจมส์ชัน แมมบ้าดำ แมมบ้าเขียวภาคตะวันตก
ในบรรดางูแมมบ้าทั้งสี่ชนิด ชนิดที่มีขนาดใหญ่ที่สุดคืองูแมมบ้าดำซึ่งยาวถึงสิบสองฟุต ขณะที่พวกแมมบ้าเขียวโดยทั่วไปจะยาวไม่เกินหกฟุต นิสัยของพวกแมมบ้าดำจะอาศัยอยู่บนพื้นดิน หรือตามเนินหิน ส่วนแมมบ้าเขียวจะชอบอยู่ตามต้นไม้ พวกมันจะล่าสัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็กหรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กเป็นอาหาร
แมมบ้าเป็นหนึ่งในงูที่เลื้อยได้เร็วที่สดในโลก เคยมีผู้จับสถิติการเลื้อยของงูแมมบ้าดำและพบว่า มันสามารถเลื้อยได้เร็วประมาณยี่สิบห้าถึงสามสิบไมล์ต่อชั่วโมง พิษของงูแมมบ้าร้ายแรงพอที่จะสังหารชายวัยฉกรรจ์ให้เสียชีวิตได้ภายในหนึ่งชั่วโมงหรือน้อยกว่านั้น
ในช่วงที่อังกฤษทำสงครามกับพวกซูลู มีบันทึกไว้ว่า ขณะนายทหารอังกฤษคนหนึ่งกำลังควบม้าอยู่ จู่ๆ เขาก็ร่วงตกลงมาจากหลังม้าและสิ้นใจตาย เนื่องจากถูกงูแมมบ้าดำที่เลื้อยไล่ตามม้าของเขาฉกเอาจนตาย
แม้ว่าโดยทั่วไป แมมบ้าจะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับมนุษย์ แต่ถ้าพวกมันอยู่ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ หรือถูกรบกวนไม่ให้เลื้อยกลับรัง มันจะดุร้ายเป็นพิเศษ ซึ่งทำให้มันเป็นอันตรายมาก นอกจากนี้ความที่มันเลื้อยได้เร็วมากจึงยากที่จะวิ่งหนี
โดยมีบันทึกเกี่ยวกับความดุร้ายของงูแมมบ้าอยู่หลายเรื่อง พอล ครูเกอร์ ประธานาธิบดีคนแรกของอาฟริกาใต้เคยเล่าถึงความดุร้ายของงูแมมบ้าไว้ว่า ครั้งหนึ่งหมู่ลาดตระเวนของท่านเดินผ่านเข้าไปใกล้รังของงูแมมบ้าสีดำตัวหนึ่งโดยบังเอิญ และถูกงูเจ้าของรังพุ่งเข้าโจมตี มันฉกทหารตายไปสามคนและไล่ตามสุนัขอีกสองตัวก่อนจะฉกพวกมันตาย จากนั้นเจ้างูก็เลื้อยหายไป
สำหรับงูแมมบ้าเขียวซึ่งชอบซุ่มอยู่บนต้นไม้นั้น มีบันทึกถึงความดุร้ายของมันเล่าไว้ว่า ในซูลูแลนด์ มีแมมบ้าเขียวตัวหนึ่งซุ่มอยู่ในป่าข้างทางและฉกกัดคนที่เดินลอดใต้ต้นไม้ที่มันซ่อนตัวอยู่ตายไปหลายคน โดยผู้เคราะห์ร้ายล้วนถูกกัดที่หัวหรือคอ จนไม่มีใครกล้าผ่านทางนั้น ผู้คนต่างหาวิธีกำจัดมันแต่ไม่สำเร็จ ต่อมา มีผู้หญิงคนหนึ่งคิดวิธีกำจัดมันได้ โดยต้มข้าวโพดร้อนจนเละจากนั้นเอาทูนหัวไว้โดยวางผ้าหนาๆ กันร้อน และแกล้งเดินลอดใต้ต้นไม้ที่งูนั้นซุ่มอยู่ พอเจ้างูพุ่งลงมาฉก ก็ตกลงในหม้อข้าวโพดเดือดและตายแทบจะในทันที
สำหรับการป้องกันอันตรายจากงูพิษ ทำได้ดีที่สุดด้วยการสวมใส่เครื่องป้องกันขาหรือกางเกงขายาวเนื้อหนาๆ เนื่องจากงูส่วนมากจะโจมตีที่ขา แต่ถ้าเป็นไปได้ควรหลีกเลี่ยงการเดินลอดผ่านต้นไม้รกๆ โดยเฉพาะในขณะที่น้ำท่วม เพราะงูมักจะหลบขึ้นไปอยู่บนต้นไม้เพื่อหนีน้ำ ซึ่งในเวลาที่จวนตัวเช่นนั้น พวกมันมักดุร้ายกว่าปกติ
ที่มา : http://www.komkid.com
Miscellaneous