บทแปล Tsubasa RESERVoir CHRoNiCLE ตอนที่ 13 กับ 14
งืมๆ พี่คุม่าเทไฟล์มาตั้งเยอะ บทแปลจะน้อยหน้าได้ไง (ขืนช้าเดี๋ยวพี่คุม่าเหยียบข้อหาอู้ อิอิ)
ก็ตามๆกันมาอีกสองตอน คือตอน 13 กับตอน 14
(ใครยังไม่ทันเห็นบทแปลตอนเก่าๆ ให้ไปดูกระทู้เก่าๆนะ
8-118-11 โพสต์ไปเมื่อสองสามอาทิตย์มาแล้ว กับ ตอน 12 ที่โพสต์รวมกะไฟล์แสกน ตอน 12 ที่โพสต์รวมกะไฟล์แสกน )
===============
ตอน 13
===============
P.2
โซราตะ: เมฆครึ้มจังนะนี่ สงสัยอีกเดี๋ยวฝนคงตง
โซราตะ: กลับมาแล้วเหรอเชารัน
เกิดอะไรขึ้น?
โซราตะ: เอ่อ
รีบร้อนอะไรน่ะ
แล้วทำไมถึงมีสภาพแบบนั้นล่ะเสื้อผ้าของเธอน่ะ
เชารัน: ผมเจอขนปีกความทรงจำของซากุระแล้วครับ!
โซราตะ: จริงอ้ะ?
P.3
เชารัน: ซากุระ ได้โปรดลืมตาตื่นขึ้นเถอะนะ
ซากุระ!
P.4
ซากุระ: เดี๋ยวพอฉันหลับไป
เมื่อตื่นขึ้นมา คนคนแรกที่จะได้เจอก็คือเธอนะ
เชารัน!
P.5
เชารัน: ซากุระ!
P.6-7
ซากุระ: คุณเป็นใครคะ?
P.8
P.9
เชารัน: ......
เชารัน: ข้าชื่อเชารัน และท่านคือองค์หญิงซากุระไงขอรับ
P.10
เชารัน: โปรดฟังข้าให้ดี
ท่านคือองค์หญิงจากอีกโลกหนึ่ง
ซากุระ: อีกโลกนึงงั้นเหรอ?
เชารัน: ขณะนี้ท่านสูญเสียความทรงจำไป และพวกเราจึงต้องออกเดินทางไปยังโลกต่างๆเพื่อหาความทรงจำกลับมา
ซากุระ: ฉันมาคนเดียวเหรอ?
เชารัน: เปล่า
พวกเรามากับเพื่อนๆขอรับ
ซากุระ: คุณก็มากับฉันงั้นเหรอ?
เชารัน: ใช่
P.11
ซากุระ: ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยเจอกันมาก่อนงั้นเหรอ?
เชารัน: ใช่
ไฟย์: องค์หญิงซากุระ ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าชื่อไฟย์ ดี. โฟลว์ไรท์
P.12
ไฟย์: ส่วนคนนี้คือ
คุโรงาเนะ: คุโรงาเนะ
ไฟย์: แล้วเจ้าหนูฟูฟ่องน่ารักนี่ก็คือ
โมโคน่า: โมโคน่า โซเวลู โมโดกิ เรียกสั้นๆว่าโมโคน่าก็ได้นะ!
P.13
P.14
ไฟย์: ตอนนั้นนึกว่าเขาจะร้องไห้ออกมาซะอีกนะ
ไฟย์: ซากุระเป็นคนที่สำคัญมากๆ และมีความหมายต่อจิตใจของเชารันมากด้วย เพราะงั้น ตอนที่ข้าได้ยินเธอถามว่า "คุณเป้นใคร?" ก็เลยนึกว่าเชารันจะร้องไห้ซะแล้วสิ
คุโรงาเนะ: ตอนนี้เขาร้องไห้อยู่รึ?
ไฟย์: อาจจะ
คุโรงาเนะ: แต่ถ้าใครร้องไห้ไม่เป็น ก็ไม่อาจเข้มแข็งได้แน่
จะเกิดอะไรขึ้นนั้นไม่สำคัญ แต่หลังจากร้องไห้แล้วคนเราก็จะเข้มแข็งขึ้นเพื่อเผชิญหน้ากับสิ่งต่อไป
P.15
ไฟย์: แต่
คุโรงาเนะ: อะไร?
ไฟย์: บางครั้งการหลั่งน้ำตาก็แสดงให้เห็นถึงความเข้มแข็งของคนคนนั้นได้เหมือนกัน
P.16
ซากุระ: ใครกันนะที่จับมือของฉันไว้ตอนที่ฉันหลับ?
ซากุระ: มือนี้....
ซากุระ: รู้สึกอบอุ่นเหลือเกิน
P.17
ผู้หญิง: ชิ้นส่วนความทรงจำถูกพบแล้ว
ผู้ชาย: เจ้าจะ
ผู้ชาย: สงสัยบ้างไหมว่าการเดินทางช่วงต่อไปของพวกนั้นจะราบรื่นแบบนี้
P.18-19
ผู้ชาย: ข้าจะต้องครองอำนาจเหนือจักรวาลให้ได้
ผู้ชาย: ไม่ว่าจะต้องหลั่งเลือดมากเท่าไหร่ ข้าก็จะต้องได้อำนาจนั้นมา
==================
ตอน 14
==================
P.2
เชารัน: มาซาโยชิคุง
ขอบคุณที่คอยช่วยเหลือนะ
มาซาโยชิ: ก็เพราะ...เพราะผมกับคุดันของผมนั้นอ่อนแอ
มาซาโยชิ: ดังนั้น....
มาซาโยชิ: ดังนั้น......!
มาซาโยชิ: ผมจึงรู้สึกดีใจมากๆเลยที่สามารถมอบสิ่งนั้นให้คุณโดยปลอดภัยได้!
P.3
เชารัน: นายไม่ได้อ่อนแอซะหน่อย นายต่อสู้ได้ดีมาก นั่นแหละข้อพิสูจน์ว่านายไม่ได้อ่อนแอเลยสักนิด
เชารัน: ถ้านายสามารถสู้เพื่อปกป้องใครสักคนได้ นั่นแหละแสดงว่านายกล้าหาญ
มาซาโยชิ: ขอบคุณครับ!
P.4
โชโง: ไง
มาซาโยชิ: โชโงซัง!
โชโง: แก๊งค์ของฉันไม่ได้มาเพื่ออวดศักดาอย่างเดียวซะหน่อย ขอนั่งด้วยคนสิ
คุโรงาเนะ: อะไรว....
ยูคิโตะ: ขอโทษครับ รับอะไรดีครับ?
สมาชิกแก๊งค์: ผมขอของทอดสักที่นึงละกัน
โชโง: ฉันก็จะกินของทอด เธอจะกินมั้ย?
มาซาโยชิ: ครับ
ยูคิโตะ: โอเคครับ!
ยูคิโตะ: โต๊ะนี้เพิ่มอีกที่นึง โอวซาม่า! (คงยังจำกันได้ โอวซาม่าแปลว่าท่านราชา)
สมาชิกแก๊งค์: โอวซามะ?
โทยะ: เลิกเรียกชั้นว่าโอวซาม่าซะทีว้อย!
P.5
โชโง: บาดแผลนายหายแล้วเหรอ?
เชารัน: ครับ
เชารัน: ขอโทษด้วยที่ตอนนั้นสู้ด้วยจนจบไม่ได้
โชโง: ไม่หรอก
เรื่องแบบนั้นมันช่วยไม่ได้นี่นา
โชโง: แล้วยังไงๆชั้นก็แพ้แล้วอยู่ดี
สมาชิกแก๊งค์: หัวหน้าแพ้
โชโง: เงียบเถอะน่า!
P.6
โชโง: พวกนายจะอยู่ที่นี่ต่ออีกนานแค่ไหนล่ะ?
เชารัน: พวกเราต้องเดินทางไปโลกอื่นต่อ...... เอ๊ย ไปประเทศอื่น
โชโง: งั้นเหรอ
คุโรงาเนะ: เฮ้ย ไอ้จิ๋ว แกกินของข้าทำไม
โมโคน่า: งกไปได้ เรากินของเจ้าเพราะของเรามันร้อนเกินไป
ไฟย์: โมโคน่า ระวังหน่อยน๊า เดี๋ยวอาจจะโดนจับโยนใส่จานร้อนๆก็ได้
โชโง: เอ่อนี่ ชั้นไม่ได้แค่อยากสู้กับนายหรอกนะ ชั้นว่าจะพานายไปเที่ยวที่ดีๆในเมืองซะหน่อย
P.7
เชารัน: ไว้พวกเรามาประเทศนี้คราวหน้า ผมจะแวะหาคุณก็แล้วกันนะครับ
เชารัน: มาแน่ๆ
มาซาโยชิ: แล้วเจอกัน!
สมาชิกแก๊งค์: Fowooo!
P.8
โชโง: ขอชั้นถามอะไรนายหน่อยได้รึเปล่า?
มาซาโยชิ: !?
โชโง: อยากเข้าแก๊งค์ของชั้นมั้ย?
มาซาโยชิ: .... อ๊ะ
P.9
มาซาโยชิ: ครับ!
P.10
โซราตะ: พวกนายจะกลับกันแล้วเหรอ?
เชารัน: ครับ
โซราตะ: แต่พวกนายยังทานอาหารที่ฉันที่รักทำไปแค่ไม่เท่าไหร่เองนะ
เชารัน: ขอบคุณครับ
คุโรงาเนะ: ข้าซื้อนี่มาหละ
ไฟย์: เธอเป็นอะไรรึเปล่า
ซากุระ: รู้สึกง่วงๆค่ะ
P.11
คุโรงาเนะ: อย่าทำคอตกอย่างงั้นสิ
คุโรงาเนะ: แกยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ อย่าก้มหน้า แต่จงมองตรงไปข้างหน้า
เชารัน: ...ครับ
P.12
เชารัน: ขอบคุณมากครับ
โซราตะ: ระวังตัวด้วยนะ
อาราชิ: ฉันหวังว่าเธอจะเจอขนปีกจากโลกอื่นๆด้วย
P.13
โซราตะ: พวกเขาเป็นพวกที่ยูโกะซังเชื่อมั่นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเขาจะผ่านปัญหาต่างๆไปได้หมดแหละน่า
อาราชิ: ...... นั่นสินะ
P.14
เชารัน: ขอบคุณนะ
P.15
เชารัน: อะไร?
เชารัน: ทำไมมีคนเยอะจัง?
P.16
P.17
คุโรงาเนะ: นี่เหรอโลกต่อไป?
ไฟย์: มีแต่คนมองพวกเราแฮะ
โมโคน่า: ทุกคนชอบโมโคน่าสินะ
คุโรงาเนะ: เฮ้ยแก ส่งพวกเรามาลงในที่แปลกๆอีกแล้วนะ
ชายร่างใหญ่: พวกแกทำอะไรอยู่!
มาจากไหนกัน หา?
P.18-19
คุโรงาเนะ: ว้าว!
ไฟย์: อ๊ะ!
โมโคน่า: เย้!
P.20
ทหารยาม: แกรู้รึเปล่าว่าเมื่อครุ่นี้แกเตะใคร?
เงาลึกลับ: หยุดเดี๋ยวนี้!
Anime