-ยามเมื่อลงพัดหวน (ตอนที่ 2 )

ต่อจากคราวที่แล้ว

____________



.....5 ปี ก่อน

ออด ๆ เสียงสัญญาณเริ่มการสอบ ผมมาเรียนพิเศษที่กรุงเทพฯ สำหรับคนที่ไม่มีอะไรเลย อย่างผม นั้นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยนะ ที่จะมี ผู้หญิงที่น่าตา ต้องขอบอกว่า “ น่ารักโคตร” > o < // Yo yo !!

มาสน

เอาล่ะนักเรียนอาจารย์จะแจกข้อสอบแล้วนะ เงียบ ๆ หน่อย แล้วคะแนนนี้จะเอาไปวัดความสามารถของนักเรียนนะว่าอยู่ระดับไหนจะได้จัดชั้นถูก แล้วนำไปบวกกับคะแนนของครั้งหน้า ก็จะได้จัดชั้นเรียนกันแล้ว

กรรม...บังเอิญกระดาษคะแนนผมปลิวไปตกอยู่ที่เท้าหล่อนพอดี หล่อนก้มหยิบ คะแนนของผมมาดู เธออึ่งเล็กน้อยสีหน้าของเธอบ่งบอกว่าคะแนนของผมมันไม่หน้าจะเป็นไปได้ เธอ หันมาทางผม

ทันทีที่ผมเห็นท่าทางของเธอนั้น ผมรีบหันไปทางอื่นทันที พร้อมทั้งหยิบหูฟังอันโปรดใส่หู เปิดเพลงดัง ๆ เพื่อกลบเสียงเธอชะ

เธฮเดินเข้ามาอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลง พร้อมทั้งหยิบหูฟังอันโปรดของผม ออกจากหูของผม

เธอสูดหายใจลึก ๆ พร้อมทั้งตะคอกเสียงดัง สายตาก็จับจ้องจากแว่นของเธอผ่านมาที่หน้าผม

นี่...คะแนนคนทำเหรอ ถามหน่อยขอโทษ ตอนทำข้อสอบนายเอาสมองส่วนไหนคิดเนี่ย คนหรือเปล่า

เจ๊ด.... น่าตาก็น่ารัก ด่าทีนี้หมดสวยเลย ผม ขึ้นทันที

นั้นมันทำเล่น ๆ ของจริงมันต่างจากนี้ต่างหากล่ะ ยัยแว่นหนา

อ๋อเหรอ! สมองนายคนอันเท่าเม็ดถั่วเก็บไว้ดีดี ล่ะ ไอ้เอ๋อ หน้าอ่อน

โธ่ ฉันทำคะแนนได้มากกว่านี้อีก ดีไม่ดี มากกว่าเธอด้วย รู้ไว้ชะ

อ๋อ เหรอ งั้นรอบต่อไปมาเจอกัน ใครได้คะแนนมากกว่า คนแพ้ต้องตามใจคนชนะ ok น่ะจ๊ะ

ได้ เรื่องพนันฉันไม่แพ้อยู่แล้วมาเจอกัน!

(ซวยแล้วไง ผมจะชนะเธอได้ไง ในเมื่อเธอนะ ท๊อป อันดับหนึ่งของจังหวัด อันดับ 3 ของประเทศ เอาแก้วไปทุบหินแท้ ๆ -*- )

หลังจากนั้นผมก็ต้องขยันเป็น 3 เท่า เพื่อชนะเธอ เพราะนิสัยของผมมันเดิมพันกับใครต้องชนะสถานเดียว เหอะ ๆ

แล้ววันตัดสินก็มาถึง วันนี้มีการแจกใบคะแนนออก มา ผมแพ้เธอ (แหงล่ะ ชนะได้ไง ที่ 1 ของจังหวัด เชอะ! )

เอาล่ะ! ฉันแพ้แล้ว จะสั่งอะไรก็รีบบอกเลย เจ้าหญิง

ดี งั้นเราไปกินข้าวกัน และก็ไปดูหนังกันนะ อาทิตย์ นี้ล่ะอย่างลืม

เธอเป็นคนพูดเสียงค่อนข้างดัง ทำให้ทุกคน(ผู้ชาย) หันมามองเธอ และมอง(ผม)ด้วยสายตาอาฆาตว่า มึงตายไอ้ ปอ

แหงล่ะ ก็เธอน่ะ อย่างที่บอก น่ารักโคตร เป็นดอกไม้ประจำห้อง แถมไม่เคยไปเที่ยวกับใคร(ผู้ชาย) ด้วย ผมเป็นคนแรกว่างั้นแหละ ขนาดพวกรวย ๆ หล่อ ๆ เธอยังไม่สนเลย เพราะเธอก็รวย แฮะ ๆ

แล้วผม มันหน้าก็เด็ก ๆ ไม่หล่อ ไม่เก่งชักอย่าง ไม่มีอะไรดีเลยว่างั้นแหละ กับโดนเธอชวนออกเดช ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกผมได้แต่มองหล่อนพร้อมทั้งคิดไปเองว่า ยังไงหล่อนก็ไม่สนใจคนอย่างผมหรอก

ไม่อยากบอกเลยว่าคืนนั้นผมนอนไม่หลับทั้งคืน อิอิ

Fiction

ร่วมแสดงความเห็น

ติดต่อเรา